Ανεβάζει στροφές η ελληνική γουνοποιία

Τα… πάνω του αρχίζει να παίρνει ο κλάδος της εκτροφής γουνοφόρων ζώων, που έχει τη βάση του κυρίως στη Δυτική Μακεδονία, με τους ενδιαφερόμενους επιχειρηματίες να κάνουν… ουρά για την υλοποίηση νέων επενδύσεων, οι οποίες ίσως και να υπερβούν τα 50 εκατ. ευρώ.

Η αύξηση της παγκόσμιας ζήτησης για γουναρικά, ως αποτέλεσμα και του ανοίγματος των αγορών της Ρωσίας και της Κίνας, έχουν δημιουργήσει τις προϋποθέσεις ώστε η εγχώρια βιομηχανία γούνας -η οποία συγκεντρώνεται στο νοητό τρίγωνο Καστοριά, Σιάτιστα, Κοζάνη, άλλοτε το μεγαλύτερο παραγωγικό κέντρο γούνας παγκοσμίως- να ξανασταθεί στα πόδια της.

Οι προοπτικές διαφαίνονται προσοδοφόρες για τις επιχειρήσεις του κλάδου, αν αναλογιστεί κανείς πως υπάρχουν σήμερα είδη γούνας, όπως ένα παλτό Ζιμπελίνας, με κόστος που ξεπερνά την αξία τριών Mercedes, καθώς για κάθε ένα δέρμα η δαπάνη φτάνει τα 6.000 δολ.!

Για να υπηρετηθεί αυτή η βιομηχανία στην Καστοριά λειτουργούν ήδη 46 φάρμες εκτροφής, σε ελεγχόμενες συνθήκες σταυλισμού, εκτροφής και αναπαραγωγής, με 350-400.000 ζώα, κυρίως της οικογένειας των μινκ (υπάρχουν επίσης και τρεις φάρμες με 15.000 αλεπούδες της οικογένειας Κανίνε και μία με περίπου 250 Τσιντσιλά), τα οποία παράγουν ετησίως 1,5 εκατ. γουνοδέρματα αξίας άνω των 90 εκατ. ευρώ, καλύπτοντας το 50% των εγχώριων αναγκών.

«Ορόσημο για την αλματώδη ανάπτυξη του κλάδου αποτέλεσε το έτος 2000, όταν στη Νεάπολη Κοζάνης, κατασκευάστηκε το πρώτο -και μοναδικό έως σήμερα- εργοστάσιο για την παραγωγή ζωοτροφών για τα συγκεκριμένα ζώα», εξηγεί στην Agrenda ο γεωπόνος δρ Γεράσιμος Κουσουνής (φωτό), σημειώνοντας πως για να μπορέσει να «ανθήσει» ο κλάδος ήταν αναγκαίο να «στηθεί» μια κεντρική «κουζίνα», που θα παράγει φαγητό υψίστης ποιότητας. «Το πρόβλημα είναι η εξεύρεση πρώτης ύλης για τη ζωοτροφή», επισημαίνει ο κ. Κουσουνής και εξηγεί πως το διαιτολόγιο των γουνοφόρων απαρτίζεται κατά 70% από υπολείμματα πτηνοσφαγείων και ιχθυοτροφείων και κατά 30% έχουν φυτική προέλευση.

Η ένταξη στην κτηνοτροφία
Με δεδομένο ότι από πέρυσι, περίπου τέτοια εποχή, η εκτροφή γουνοφόρων ζώων έπαψε να λογίζεται μεταποιητική δραστηριότητα και εντάχθηκε στην κατηγορία της κτηνοτροφίας –με ό,τι αυτό συνεπάγεται και για την προοπτική αξιοποίησης προγραμμάτων από τους εμπλεκόμενους- το ενδιαφέρον για νέες επενδύσεις έχει αναζωπυρωθεί. «Υπάρχουν στην αναμονή αιτήματα και μελέτες για να δημιουργηθούν άλλες περίπου 45 φάρμες, με το ύψος της επένδυσης να ξεπερνά τα 45 – 50 εκατ. ευρώ», αποκαλύπτει ο κ. Κουσουνής. Ο ίδιος διευκρινίζει πως εφόσον υλοποιηθεί ο σχεδιασμός των επιχειρηματιών, τα ζώα αναπαραγωγής θα φθάσουν τα 900 χιλ., υπερδιπλασιάζοντας το δυναμικό που υπάρχει στη Δυτική Μακεδονία.

Ο στόχος αυτός, βέβαια, υπό τις παρούσες συνθήκες είναι αδύνατο να επιτευχθεί, καθώς η παραγωγή ζωοτροφών από το εργοστάσιο στη Νεάπολη, είναι ικανή για να καλύψει ανάγκες έως και 750.000 ζώα αναπαραγωγής. «Ήδη συγκεντρώνονται όλα τα υπολείμματα από τα ελληνικά σφαγεία στην επικράτεια, καθώς και το 60% ε36κείνων από τη Σερβία, το 70% της Βουλγαρίας και το 30% της Ρουμανίας», αναφέρει ο ίδιος, ώστε να καταδείξει τη δυστοκία που προκύπτει στην εξασφάλιση της α’ ύλης.

Εκτός από την περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας, εκτροφή γουνοφόρων ζώων υφίσταται και σε άλλα σημεία του πλανήτη. Παγκόσμια δύναμη είναι η Δανία, όπου η ετήσια παραγωγή γουνοδερμάτων ανέρχεται σε περίπου 14 εκατ. τεμάχια και ακολουθούν η Κίνα, με 10 εκ., η Ολλανδία και η Πολωνία με 4,9 εκ. έκαστη, οι ΗΠΑ με 3,2 εκ., ο Καναδάς με 2,5 εκ. και έπεται η χώρα μας με 1,5 εκ. γουνοδέρματα ετησίως, εκ των συνολικά περίπου 3 εκατ. που επεξεργάζεται τοπικά κάθε χρόνο.

Επιμέλεια: Λιάμης Λεωνίδας 

Πηγή: agronews.gr