Να δούμε πόσες κότες έχει το κοτέτσι

Από τον Πέτρο Κωστόπουλο

 Το σκηνικό είναι ένα και μοναδικό, για να μην διαλυθεί η χώρα. Παραίτηση κυβέρνησης, συγκρότηση κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας, με ή χωρίς εκλογές. Εδώ που έφτασαν τα πράγματα οποιαδήποτε άλλη λύση είναι εγκληματική.

Αν με ρώταγες χθες το βράδυ τι θα γίνει στην ψηφοφορία σχετικά με την ψήφο εμπιστοσύνης απόψε θα σου απαντούσα με σιγουριά ότι η κυβέρνηση πέφτει.
Αυτό έλεγαν όλες οι πληροφορίες που έβγαιναν από τα πολιτικά και δημοσιογραφικά γραφεία. Αλλά και από την διάχυτη αγανάκτηση που εκδηλώθηκε κατά την διάρκεια της συνεδρίασης της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ εναντίον του Γιώργου. Σήμερα τα πράγματα έχουν έρθει σχεδόν κωλοτούμπα. Μου αρέσει που όλοι οι πολιτικοί κατηγορούν τον Καρατζαφέρη για κωλοτούμπα… Ενώ αυτοί τι είναι; Ακροβάτες; Σχοινοβάτες; Γυμναστές στο δίζυγο όταν φέρνουν τα πάνω-κάτω;

Να σας πω τι τρέχει. Από τη μέρα που ο Μητσοτάκης σε αυτή τη χώρα έκανε κυβέρνηση αποστασίας, αυτή η λέξη έχει στοιχειώσει το πολιτικό σκηνικό. Όποιος φεύει θεωρείται αποστάτης. Να, ας πούμε, ο μεγαλύτερος αποστάτης της πρόσφατης ιστορίας είναι ο Αντώνης Σαμαράς. Έριξε το ‘93 τον Μητσοτάκη. Και τι έγινε; Περιπλανήθηκε σαν τον Ιησού στο Όρο Σινά αποκλεισμένος για πολλά χρόνια, η πολιτική του άνοιξη έγινε μέσα σε χρόνο ντε-τε χειμώνας, αλλά όπου να’ ναι θα είναι ο νέος πρωθυπουργός. Στο ΠΑΣΟΚ η λέξη αποστασία ακούγεται πιο βαριά. Για αυτό και κάθε φορά που κάποιος θέλει να κουνηθεί αυτόνομα, του την κολλάνε στο μέτωπο και τον ξαναμαζεύουν με ψυχολογική βία στο μαντρί. Από ότι κατάλαβα οι ομάδες των μεγαλόσχημων του ΠΑΣΟΚ, η ομάδα Βενιζέλου από τη μία και η ομάδα των Τριών από την άλλη, δεν θέλουν να χρεωθούν την πτώση της κυβέρνησης. Αφήνουν να εννοηθεί, βέβαια, ότι ζητάνε συμφωνία με τον Παπανδρέου, να τον κρατήσουν, αλλά μέσα σε μια εβδομάδα να του ζητήσουν να παραιτηθεί και να περάσει η κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας. Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε…

Εγώ δεν τραβάω κανένα ζόρι με τον Γιώργο, ούτε πιστεύω ότι είναι η χειρότερη περίπτωση στο πολιτικό σκηνικό. Χτυπήθηκε αλύπητα όποτε πήγαινε να αλλάξει κάτι από τα παραδοσιακά κεκτημένα, αλλά δυστυχώς ποτέ δεν είχε τα κότσια και την ικανότητα να εφαρμόσει τα μέτρα που έπαιρνε. Δεν έγινε τίποτα εδώ και 2 χρόνια, παρά μόνο λάθη. Το πολιτικό σκηνικό πήρε φωτιά, οι άνθρωποι ξεχύθηκαν στους δρόμους, η βία απλώνεται παντού -σε λίγο θα σκοτωνόμαστε και μεταξύ μας για το αν ο ένας μπορεί να πάει στο εστιατόριο και ο άλλος δεν μπορεί- και έκανε ένα θανάσιμο λάθος, μιλώντας για δημοψήφισμα, γεγονός που έβαλε τη χώρα στα μαύρα κατάστιχα του πλανήτη. Επί δύο μέρες η παγκόσμια κοινότητα ζούσε το θρίλερ του αν φαλιρίσουμε ή όχι, όλοι μαζί. Μέσω του Γιώργου, οι Ευρωπαίοι μας φέρθηκαν σκαιότατα. Και καλά κάνανε. Το θέμα είναι πως αυτή τη στιγμή, μετά από όσα έγιναν, η κυβέρνηση δεν διαθέτει την νομιμότητα που θα έπρεπε για να συνεχίσει να κυβερνάει σαν να μην έγινε τίποτα. Άκουσα χθες τον λόγο του Γιώργου και νόμιζα ή ότι εγώ ζω σε άλλο πλανήτη ή ότι ο Γιώργος μόλις έφτασε στον πλανήτη Ελλάδα. “Τα έχουμε καταφέρει, όλα καλά, συνεχίζουμε το έργο για τον λαό και το έθνος”!

Γιώργο δεν ξέρω που ζεις κι αν το κατάλαβες, αλλά υπάρχουν δύο θέματα. Ο κόσμος ζει σε κατάθλιψη, σε φόβο, σε αβεβαιότητα. Είτε υπάλληλοι, είτε μαγαζάτορες, είτε επιχειρηματίες, είναι έτοιμοι όλοι για την ανεργία. Η Ελλάδα οικονομικά κάθε μέρα διαλύεται. Η βία διαρκώς αυξάνεται. Και κανείς δεν είναι σε θέση σήμερα να δώσει ένα αέρα αισιοδοξίας, για να πάρουν κα πάλι τα πράγματα μπροστά. Συνεχίζουμε; Τι συνεχίζουμε ακριβώς! Τα λουκέτα, τις αυτοκτονίες ή τα ψυχοφάρμακα;

Λυπάμαι που όλα έχουν γίνει έτσι και λυπάμαι ακόμα περισσότερο που πιστεύω πως ο Σαμαράς από μόνος του δεν μπορεί, ούτε για αστείο, να δώσει κάποια λύση. Το σκηνικό είναι ένα και μοναδικό, για να μην διαλυθεί η χώρα. Παραίτηση κυβέρνησης, συγκρότηση κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας, με ή χωρίς εκλογές. Εδώ που έφτασαν τα πράγματα οποιαδήποτε άλλη λύση είναι εγκληματική.