Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν δύο καλόγριες. Η μία λεγόταν Αδελφή
Μαθηματικά (ΑΜ) και η άλλη Αδελφή Λογική(ΑΛ). Ένα βράδυ κι ενώ
σουρούπωνε, ήταν και οι δύο ακόμα μακριά από το μοναστήρι. Τότε
ξεκινάει ο εξής διάλογος:
ΑΜ: Προσέξατε τον άνδρα που μας ακολουθεί εδώ και 34,2 λεπτά; Αναρωτιέμαι τι μας θέλει ...;
ΑΛ: Είναι λογικό, θέλει να μας βιάσει.
ΑM: Ωχ όχι! Στην απόσταση που βρίσκεται θα μας προφτάσει σε λιγότερο από 15 λεπτά. Τι μπορούμε να κάνουμε;
ΑΛ: Το μόνο λογικό είναι να βαδίσουμε πιο γρήγορα.
Άρχισαν να περπατάνε πιο γρήγορα αλλά η Αδελφή Μαθηματικά λέει:
ΑΜ: Δεν καταφέραμε τίποτα.
ΑΛ: Φυσικά και δεν καταφέραμε τίποτα. Ο άνδρας έκανε ό,τι πιο λογικό μπορούσε. Ανέπτυξε ταχύτητα ο ίδιος.
ΑΜ: Τότε τι κάνουμε; Σε ένα λεπτό θα μας έχει φτάσει.
ΑΛ: Το μόνο λογικό είναι να χωριστούμε. Εσείς από δω κι εγώ από εκεί. Έτσι δεν θα μπορεί να ακολουθήσει και τις δύο.
ΑΜ: Προσέξατε τον άνδρα που μας ακολουθεί εδώ και 34,2 λεπτά; Αναρωτιέμαι τι μας θέλει ...;
ΑΛ: Είναι λογικό, θέλει να μας βιάσει.
ΑM: Ωχ όχι! Στην απόσταση που βρίσκεται θα μας προφτάσει σε λιγότερο από 15 λεπτά. Τι μπορούμε να κάνουμε;
ΑΛ: Το μόνο λογικό είναι να βαδίσουμε πιο γρήγορα.
Άρχισαν να περπατάνε πιο γρήγορα αλλά η Αδελφή Μαθηματικά λέει:
ΑΜ: Δεν καταφέραμε τίποτα.
ΑΛ: Φυσικά και δεν καταφέραμε τίποτα. Ο άνδρας έκανε ό,τι πιο λογικό μπορούσε. Ανέπτυξε ταχύτητα ο ίδιος.
ΑΜ: Τότε τι κάνουμε; Σε ένα λεπτό θα μας έχει φτάσει.
ΑΛ: Το μόνο λογικό είναι να χωριστούμε. Εσείς από δω κι εγώ από εκεί. Έτσι δεν θα μπορεί να ακολουθήσει και τις δύο.