«Υπάρχει τίποτα αληθινότερο από την αλήθεια; Ναι, το παραμύθι. Αυτό δίνει νόημα αθάνατο στην εφήμερη αλήθεια».
(Νίκος
Καζαντζάκης)
«Όταν
ήμουν μικρή πάντα μου άρεσε πριν κοιμηθώ να μου λέει η μαμά μου παραμύθια, έτσι
λοιπόν, γύρω στις εννιά το βράδυ που με έβαζε να κοιμηθώ, της έλεγα, πες μου
ένα παραμύθι για τα παλιά τα χρόνια...και αυτή άρχιζε και μου 'λεγε, μου 'λεγε
ώσπου αυτό έγινε καθημερινή συνήθεια, όχι μόνο πριν τον ύπνο άλλα και στις
καθημερινές μας βόλτες, τότε που βγαίναμε και περιπλανιόμαστε σε όλη την
πόλη....μου 'λεγε λοιπόν παραμύθια, ιστορίες, φτιάχναμε ιστορίες μαζί,
παίζαμε... Έτσι λοιπόν μεγάλωσα και μου έμεινε...μου 'μεινε ως κάτι πολύ
όμορφο, γιομάτο συναισθήματα.