Με την υπογραφή της σύμβασης της 5ης Φεβρουαρίου
ανάμεσα στην Ελληνική Δημοκρατία και στην “Ελληνικός Χρυσός” και την κύρωσή της
σήμερα από την ολομέλεια, δημιουργούνται
οι προϋποθέσεις για την ολοκλήρωση μίας πολύ σημαντικής επένδυσης στη χώρα.Πρόκειται για μία σύμβαση, που δημιουργεί ασφάλεια δικαίου για τα συμβαλλόμενα μέρη, τα οποία αναλαμβάνουν εκατέρωθεν υποχρεώσεις, που καθιστούν τη σχέση λειτουργική και ισορροπημένη και όπως φαίνεται αμοιβαία επωφελή, ενώ προβλέπονται και οι διαδικασίες ταχείας επίλυσης σε τυχόν διαφορές που θα προκύψουν.
Είναι όμως ορατή, θα πω, και κάποια δυσπιστία από την πλευρά της εταιρίας απέναντι στην ελληνική πολιτεία.
Και μάλλον δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, μετά από τα μύρια κύματα από τα οποία έχει περάσει αυτή η σχέση.
Θυμόμαστε όλοι, τις στοχοποιήσεις, τα επεισόδια, σε βάρος της επένδυσης, αλλά και τις ατέρμονες αντιδικίες που την είχαν στοιχειώσει.
Αντιλαμβάνεται ο καθένας ότι κανένα επενδυτικό σχέδιο δε μπορεί να ξεδιπλωθεί σε ένα τέτοιο περιβάλλον. Και όταν ο επενδυτής αισθάνεται ανεπιθύμητος, αυτό συνήθως τον κάνει πιο επιφυλακτικό. Κι αυτό, όχι σε σχέση με το αυτονόητο επιχειρηματικό ρίσκο, που συνοδεύει την κάθε επένδυση, αλλά με την αστάθεια που εμφανίζει η χώρα στην οποία αυτή υλοποιείται, με την αβεβαιότητα του θεσμικού πλαισίου, με τη βραδύτητα στην αμετάκλητη εκδίκαση των διαφορών.
Αυτά είναι ζητήματα που φρενάρουν κάθε επένδυση.
Και δεν έφτανε μόνο το προβληματικό ιστορικό αυτής της σχέσης, που δυσκόλευε την επίτευξη μιας νέας συμφωνίας, ήρθαν και οι αρνητικές συνθήκες του κορωνοϊού, οι οποίες καθιστούν επισφαλή κάθε επιχειρηματικό σχεδιασμό.
Όμως, πλέον η Ελλάδα είναι αξιόπιστη και αυτό αποδεικνύεται σε μία κρίσιμη περίοδο, που η παγκόσμια οικονομία υφίσταται τεράστιους κραδασμούς και όλα τα κράτη -και η χώρα μας- καταβάλλουν μεγάλες προσπάθειες, προκειμένου να διατηρήσουν κάποιες θέσεις εργασίας.
Σε αυτές λοιπόν τις περιστάσεις, η ελληνική κυβέρνηση καταφέρνει και υπογράφει μία συμφωνία, η οποία εκτιμάται ότι θα εξασφαλίσει 5.000 θέσεις εργασίας, άμεσες και έμμεσες και επιπλέον θα φέρει στο Δημόσιο αυξημένα έσοδα από φόρους και μεταλλευτικά τέλη, θετική επίδραση στο εμπορικό ισοζύγιο και ανάπτυξη στον μεταλλευτικό κλάδο.
Σε τοπικό επίπεδο, μάλιστα, οι οικονομικές επιπτώσεις αναμένονται επίσης θετικές, ενώ διαλαμβάνονται στη σύμβαση και δεσμεύσεις για ανταποδοτικές κοινωνικές παροχές αλλά και όροι εντοπιότητας για τους εργαζόμενους και τους εργολάβους που θα δραστηριοποιηθούν γύρω από την επένδυση.
Όμως, εγγυήσεις προβλέπονται και για την προστασία του περιβάλλοντος, με την εφαρμογή των βέλτιστων πρακτικών και την εποπτεία των αρμόδιων οργάνων.
Ειδικότερα, το επενδυτικό σχέδιο περιλαμβάνει:
• την ολοκλήρωση της κατασκευής του έργου των Σκουριών.
• την αύξηση της δυναμικότητας του μεταλλείου της Ολυμπιάδας.
• την αναβάθμιση και επέκταση των λιμενικών εγκαταστάσεων του Στρατωνίου.
Το ζητούμενο, λοιπόν, είναι η διαμόρφωση ενός πλαισίου που θα επιτρέψει στην επένδυση να αξιοποιήσει όλες τις μεταλλευτικές δυνατότητες της περιοχής, για την ωφέλεια όλων των μερών, με όρους βιωσιμότητας, αποδοτικότητας και σεβασμού για το περιβάλλον.
Όμως, δεν είναι μόνο η σχέση των δύο μερών, είναι και το μήνυμα που εκπέμπεται διεθνώς.
Ότι πλέον η Ελλάδα δεν είναι μία χώρα εχθρική στους επενδυτές, αλλά ένας αξιόπιστος συνομιλητής, που διαμορφώνει μεν ένα φιλικό περιβάλλον, αλλά με συνθήκες αμοιβαίου σεβασμού και για το κοινό συμφέρον.
Και πως ορίζεται, εν προκειμένω, αυτό το αυξημένο συμφέρον για το δημόσιο;
Τα οφέλη που προκύπτουν από το αναβαθμισμένο επενδυτικό σχέδιο ανέρχονται σε:
• $1,9 δισ. για επιπλέον επενδύσεις στον εκσυγχρονισμό και την ανάπτυξη των Μεταλλείων.
• 5.000, όπως προείπαμε, άμεσες και έμμεσες θέσεις εργασίας, με προτεραιότητα στο τοπικό εργατικό δυναμικό.
• 1 δισ. έσοδα για το Ελληνικό Δημόσιο από φόρους.
• 191 εκ. από τα μεταλλευτικά τέλη για το κράτος και την τοπική οικονομία και
• €70 εκ. για έργα κοινωνικής μέριμνας και τοπικής ανάπτυξης,
σε συνεργασία με την αυτοδιοίκηση και τις τοπικές κοινωνίες.
Εξάλλου, η νέα σύμβαση περιέχει ειδικές προβλέψεις για τη διαχείριση των αρχαιοτήτων, αλλά και πλαίσιο για την αναθεώρηση της μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων, με εκατέρωθεν υποχρεώσεις και προθεσμίες και για το Δημόσιο, για να θυμηθούμε αυτό που είπαμε προηγουμένως για τις επιφυλάξεις της εταιρίας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρόκειται για μία σημαντική συμφωνία που ξεκλειδώνει μία μεγάλη επένδυση.
Η οποία έρχεται σε συνέχεια άλλων εμβληματικών συμφωνιών και ως προάγγελος των τελικών ρυθμίσεων για την έναρξη κατασκευαστικών εργασιών στο Ελληνικό.
Όμως η αντιπολίτευση και κυρίως η αξιωματική δε λέει να ξεκολλήσει από τις εμμονές και τις ιδεοληψίες της.
Έπαιξε πάλι την κασέτα της δουλοπαροικίας, των συμφερόντων και κατήγγειλε πολιτικές συναλλαγές. Φευ, το κόμμα του οποίου κορυφαία στελέχη ελέγχονται για επιχειρηματικά νταραβέρια.
Απείλησε ότι θα καταγγείλει την επενδυτική συμφωνία στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού. Δηλαδή, ότι θα υποχρεώσει τη χώρα σε ανακτήσεις και σε αποζημιώσεις.
Υποσχέθηκε ότι θα ανατρέψει τη σύμβαση, κι όταν έρθει στα πράγματα και κάπου εκεί μάλιστα ο εκπρόσωπος, ο εισηγητής του Σύριζα υπενόησε ότι οι δικλείδες μπήκαν στη σύμβαση διότι βλέπουμε την πολιτική αλλαγή που έρχεται. Να του θυμίσω, λοιπόν, ότι η σύμβαση έχει δυνητική διάρκεια 50 ετών και δεν φιλοδοξούμε να την εξαντλήσουμε ως κυβέρνηση, αν και με την πολιτική που ακολουθεί ο Σύριζα αποκλείεται να τον εμπιστευτούν οι πολίτες ούτε μέχρι τότε.
Σας ευχαριστώ πολύ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου