Κύριοι υπουργοί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, την ώρα που ο πρόεδρος
της αξιωματικής αντιπολίτευσης καλεί, πρακτικά, σε αναστολή της κοινοβουλευτικής λειτουργίας, εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει να τρέξουμε πιο γρήγορα το νομοθετικό έργο, ώστε να ετοιμάσουμε την επανεκκίνηση της χώρας, όταν σύντομα θα έχει θωρακιστεί από τον εμβολιασμό ένα μεγάλο μέρος της κοινότητας και θα μπορούμε να ξαναμπούμε σταδιακά στην κανονικότητα.Για να βάλουμε, όμως, τα πράγματα σε μία σειρά:
O Σύριζα επικαλείται τη λαϊκή αντίδραση -την οποία, βέβαια, παράλληλα υποδαυλίζει- και στο όνομα της δημόσιας υγείας -την οποία προφανώς βλάπτουν οι πορείες και οι συγκεντρώσεις σε συνθήκες πανδημίας-, ζητάει εδώ και 6 μήνες, περίπου, το πάγωμα της κυβερνητικής πολιτικής.
Έχουμε, δηλαδή, από τη μία την εκλεγμένη κυβέρνηση, η οποία με την εφαρμογή του προγράμματός της θέλει να δημιουργήσει συνθήκες δυναμικής ανάπτυξης και θεωρεί ότι αυτό γίνεται ακόμα πιο επιτακτικό, λόγω της οικονομικής ύφεσης που προκάλεσε ο κορωνοϊός και από την άλλη την αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία μας λέει: μην κάνετε τίποτα, για όσο διάστημα διαρκεί η πανδημία, γιατί αλλιώς θα βγούμε στους δρόμους.
Αυτό το μορατόριουμ προσέφερε, ουσιαστικά, ο κ. Τσίπρας, πριν λίγες μέρες, κατά την ψήφιση μίας άλλης σημαντικής επενδυτικής συμφωνίας.
Αλλά ας πούμε ότι η κυβέρνηση ενέδιδε στην πρόταση/απειλή της αντιπολίτευσης και δεν έκανε μεταρρυθμίσεις, και δεν προχωρούσε στην εξυγίανση του τραπεζικού, δε δρομολογούσε την απορρόφηση των ευρωπαϊκών κονδυλίων, δεν υπέγραφε τις συμβάσεις για τις εμβληματικές αυτές επενδύσεις, που δημιουργούν χιλιάδες θέσεις εργασίας.
Θα μας έδινε, μήπως, τότε, συγχωροχάρτι ο Σύριζα, για την κατάσταση την επόμενη ημέρα;
Ούτε γι’ αστείο!
Πρόσφατα παραδείγματα;
Έσπευσε να καταγγείλει την κυβέρνηση για διψήφιο έλλειμμα και αυτό αποδείχθηκε χαμηλότερο και από τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις.
Προδίκασε την αποτυχία της πρότασης του Κυριάκου Μητσοτάκη για το πιστοποιητικό εμβολιασμού, το οποίο ένθερμα υιοθετήθηκε από την ΕΕ και αναμένεται να συμβάλλει ουσιαστικά στις συναλλαγές, στο εμπόριο και στον τουρισμό.
Όμως, αυτό που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ με την υγειονομική κρίση, το κάνει και στη συνολική λειτουργία της χώρας: ζητάει αντιφατικά πράγματα.
Τη μία μας κατηγορεί για τα κρούσματα, την άλλη για τα περιοριστικά μέτρα και την παράλλη για τις επιπτώσεις τους στην οικονομία.
Αυτό κάνει και εν προκειμένω, μας ζητάει να μην νομοθετούμε, για να καταγγείλει μετά τα αποτελέσματα της απραξίας μας.
Οι κυβερνήσεις, όμως, κρίνονται από την αποτελεσματικότητά τους και όχι από τα χατίρια στην αντιπολίτευση.
Πάντως, η ανακωχή που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ, αποτελεί και κυνική παραδοχή ότι αυτός βρίσκεται πίσω από τις συγκεντρώσεις, που αν μη τι άλλο βοηθούν την εξάπλωση του κορωνοϊού, την ώρα που το σύστημα υγείας και οι λειτουργοί του δέχονται αφόρητη πίεση και οι πολίτες έχουν εξαντληθεί από τους περιορισμούς που επιβάλλει η πανδημία.
Η κυβέρνηση δεν εκβιάζεται και το απέδειξε πρόσφατα και σε άλλες περιπτώσεις, όπως στη σκληρή πίεση που της άσκησε ο ΣΥΡΙΖΑ, με την απεργία πείνας έγκλειστου τρομοκράτη. Κυρίως, όμως, δεν εκβιάζεται η ίδια η κοινωνία που έχει ξεπεράσει «τους μύθους της αριστεράς». Είναι ξεκάθαρο ότι τα προτάγματα των πολιτών είναι διαφορετικά πλέον. Είναι η βελτίωση της ζωής τους, είναι η ανάπτυξη, είναι η δημιουργία θέσεων εργασίας.
Σε αυτούς τους στόχους επιδιώκει να φέρει πιο κοντά τη χώρα η προς κύρωση σύμβαση για το Ελληνικό.
Και είναι τέτοιο το μέγεθος και η δυναμική του έργου, που μπορεί να το πετύχει. Η έκτασή του υπερβαίνει τα 2.000.000 τ.μ. ενώ η επένδυση υπολογίζεται να αγγίξει τα 8 δις ευρώ. Αναμένεται να δημιουργήσει 75.000 νέες θέσεις εργασίας, κατά την πλήρη ανάπτυξη του και να συμβάλλει στην ενίσχυση του ΑΕΠ σε ποσοστό 2,4%, μέχρι την ολοκλήρωσή του.
Πρόκειται για τεράστια μεγέθη, όπως είναι τεράστια και τα αναμενόμενα φορολογικά έσοδα για το Ελληνικό Δημόσιο, που υπολογίζονται κοντά στα 14 δις ευρώ.
Σπάνια, από μόνο του ένα τέτοιο έργο, μπορεί να έχει τόσο ευεργετικές επιπτώσεις στην οικονομία, στο τουρισμό, στην ανάπτυξη μίας πόλης και μίας χώρας.
Έχουμε λοιπόν την ευθύνη να εργαστούμε για την άρση των διαδικαστικών εμποδίων που καθυστέρησαν και των προσκομμάτων που κωλυσιέργησαν την έναρξη των κατασκευαστικών εργασιών, τα προηγούμενα χρόνια.
Αντιλαμβάνεται, εξάλλου, ο καθένας ότι η κλίμακα του έργου δεν επιτρέπει την εφαρμογή των κοινών διατάξεων στις οποίες υπόκεινται οι οικοδομικές εργασίες.
Με αυτές δεν θα προχωρούσε ποτέ ένα πρότζεκτ αυτής της τάξεως και αυτής της πολυπλοκότητας. Απαιτούνται εξαιρετικές προθεσμίες και διαδικασίες, αρκεί, βεβαίως, να διασφαλίζεται το δημόσιο συμφέρον, με την ευρύτερη έννοια του όρου και όχι με την στενά οικονομική.
Αυτό ψηφίζουμε σήμερα. Πρόκειται για τη συμφωνία της διανομής της γης, που αποτελεί αναγκαίο όρο για την έναρξη των εργασιών στο πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού. Για να χρησιμοποιήσουμε πιο οικείες έννοιες για τους πολίτες, ας σκεφτούμε τη διανομή που κάνουμε σε μία αντιπαροχή: τι θα πάρει ο κατασκευαστής, τι θα μείνει στον οικοπεδούχο. Μόνο που εδώ υπάρχει και η παραχώρηση της χρήσης, της επικαρπίας, δηλαδή των ακινήτων για 99 χρόνια. Έτσι, το 30% θα περάσει κατά πλήρη κυριότητα στον επενδυτή, ενώ το 70%, μόνο ως δικαίωμα χρήσης και εκμετάλλευσης, και όταν λήξει η παραχώρηση θα περιέλθει στο κράτος.
Ο κύριος υπουργός, ο κύριος Σταϊκούρας, απάντησε πειστικά σε όλα τα ζητήματα που έθεσε η αντιπολίτευση για τις ειδικότερες προβλέψεις της συμφωνίας, από τα ακίνητα που παίρνει το Δημόσιο, τις πρόδρομες εργασίες που μπορεί να εκτελέσει ο επενδυτής, με δική του δαπάνη και ευθύνη, τις κοινόχρηστες εκτάσεις, μέχρι την περίφραξη του έργου.
Σημασία έχει ότι με τη σύμβαση διασφαλίζονται πλήρως τα συμφέροντα του Δημοσίου, η ασφάλεια δικαίου αλλά και οι όροι της οικονομικής αποτελεσματικότητας και της κοινωνικής ανταποδοτικότητας.
Αποδεικνύεται, λοιπόν, ότι τον Σύριζα δεν τον ενοχλούν οι συντμήσεις των προθεσμιών και οι αδειοδοτικές διευκολύνσεις. Τον ενοχλεί, μήπως η σημερινή κυβέρνηση καταφέρει να βάλει μπροστά το έργο. Αλλιώς, δεν εξηγείται, πως από τη μία μας κατηγορεί για καθυστερήσεις και από την άλλη εναντιώνεται στις επιταχύνσεις.
Τελικά, ανεξάρτητα από τα όσα ειπώθηκαν κατά τη διαδικασία, για το ποιος θέλει τις επενδύσεις στη χώρα και ποιος τις εμποδίζει, ένα είναι σίγουρο, ότι αν ακούγαμε τον κύριο Τσίπρα και είχαμε σταματήσει να νομοθετούμε, δεν θα προχωρούσε η προς ψήφιση σήμερα διανομή του ακινήτου, που αποτελεί την αναγκαία προϋπόθεση για την πρόοδο του έργου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου