Απελπισία

Η απελπισία δεν είναι καλός σύμβουλος. Ιδίως όταν συνδυάζεται με την ανοησία.

Γι' αυτό και κατανοώ τον Κούλογλου που ομολόγησε ότι ήθελε να βγουν οι ακροδεξιοί στην Ολλανδία για να τρομάξουν οι Ευρωπαίοι και να κλείσουν φτηνά την αξιολόγηση.

Προ εβδομάδων ένα προβεβλημένο κυβερνητικό στέλεχος αναρωτιόταν:

- Γιατί να κλείσουμε την αξιολόγηση; Σε δυο - τρεις μήνες από τώρα ποιος ζει, ποιος πεθαίνει. Με τον Τραμπ, το Brexit, τον Βίλντερς, τη Λεπέν, η Ευρώπη μπορεί να γίνει μπάχαλο. Άσε που παίζει να βγει κι ο Σουλτς. Γιατί να βιαστούμε;

Ο συλλογισμός αποτελεί προφανώς την επιτομή του τυχοδιωκτισμού αλλά και της κουτοπονηριάς. Να διαλυθεί η Ευρώπη, μήπως πέσει στα μαλακά ο ΣΥΡΙΖΑ!

Τέτοιοι μεγαλοφυείς συλλογισμοί, όμως, προκύπτουν συνήθως από κάποια παρανοϊκή αντίληψη της πραγματικότητας.

Το 2015 νόμιζαν ότι αν βγει ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα, κάτι θα τρέξει στα γύφτικα των Βρυξελλών. «Η Ευρώπη αλλάζει...» διαβεβαίωναν.

Έδιναν μαθήματα δημοκρατίας και έκαναν βαρύγδουπες διακηρύξεις για αξιοπρέπεια. Μετά, με το Προσφυγικό έσωσαν την αξιοπρέπεια και της ανθρωπότητας πριν μας κλείσουν τα σύνορα. Και περίμεναν στον δρόμο της αλλαγής να ακολουθήσουν διάφοροι Podemos - ποιος μας πιάνει.

Φυσικά τίποτε από αυτά δεν συνέβη. Ο ΣΥΡΙΖΑ γνώρισε την Ντέλια και μάζεψε ήσυχα τα λάβαρα πριν ξεκινήσει η επανάσταση.

Τώρα παίζει νέο έργο το σινεμά. Η Ευρώπη αποσυντίθεται επειδή δεν άλλαξε όπως της έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ. Μετά, μάλιστα, το Brexit πάει να διαλυθεί!

Θα την αποτελειώσουν λοιπόν οι διάφοροι «αντισυστημικοί» στις εκλογές. Θα βγουν τα μεγάλα μπαζούκας στο τραπέζι και ποιος ασχολείται με την Αχτσιόγλου. Καθαρή θα τη βγάλουμε!

Είναι η ίδια βλακωδης θεωρία που ακούμε από το 2015 ότι κάποια στιγμή θα αρχίσει κάποια «πολιτική διαπραγμάτευση» και στην παρλαπίπα θα τους πάρουμε τα εσώρουχα.

Πώς το έλεγε το 2012 ο Τσίπρας; Αν γίνει Πρωθυπουργός, θα πάει στην πρώτη Σύνοδο Κορυφής και θα τους πει «κάτω τα μολύβια, εδώ μιλάμε για ανθρώπους».

Ε, πέρασαν πέντε χρόνια, έγινε Πρωθυπουργός, έφαγε τα μούτρα του, έκανε την κωλοτούμπα, αλλά η βασική ιδέα παραμένει: η λύση είναι να κατεβάσουμε τα μολυβια και «να το συζητήσουμε πολιτικά» - όπως στις καφετέριες...

Ευτυχώς οι Ολλανδοί το είδαν πραγματικά πολιτικά και δεν έκαναν το χατίρι του Κούλογλου. Δεν ξέρω τι θα συμβεί στη Γαλλία, αλλά δεν τους κόβω έτοιμους για μπάχαλο.

Γενικώς, η Ευρώπη μάλλον δεν διαλύεται. Κι οι ανόητοι που προσδοκούσαν να διαλυθεί το μαγαζί μήπως τους κάνει σκόντο ο ταμίας θα δυσκολευτούν.

Δεν ξέρω αν θα πέσουν. Πάντως όχι στα μαλακά.

Γ. Πρετεντέρης-ΤΑ ΝΕΑ