Από το parapolitiki.com
Λίγο πριν την εκπνοή του 2013, ο Γιάννης Μπουτάρης παραχώρησε μια
απολαυστική συνέντευξη-απολογισμό στο free press «Εξώστης» της
Θεσσαλονίκης, θυμίζοντας μας για ακόμα μια φορά ότι ένας πολιτικός
πρέπει πάνω από όλα να γίνεται κατανοητός.
Παραθέτω μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσματα:
Έχουμε πλέον μια παραλία Ευρωπαϊκών προδιαγραφών. Είναι όμως και η νοοτροπία μας αυτή;
Δεν μπορώ να μας χαρακτηρίσω Ευρωπαίους. Είμαστε κομπλεξικοί με την πρωτεύουσα και χωριάτες σε σχέση με την πόλη μας. Το τραγικό χαρακτηριστικό αυτής της πόλης είναι η εσωτερική μετανάστευση που από το 1960 και μετά έφερε μη αστικές οικογένειες, οι οποίες όχι μόνο δεν αφομοιώθηκαν ακόμη σ’ αυτήν, αλλά και μετά από τόσες δεκαετίες δεν κατάφεραν να αποκαταστήσουν νοοτροπία του σύγχρονου αστικού τρόπου ζωής. Βέβαια δεν βοήθησε καθόλου σ’ αυτό και η επαρχιώτικη νοοτροπία που είχε η προηγούμενη διοίκηση, με τη συστηματική αντιπαράθεση με την πρωτεύουσα, με την γκρίνια, κτλ.
Παραθέτω μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσματα:
Έχουμε πλέον μια παραλία Ευρωπαϊκών προδιαγραφών. Είναι όμως και η νοοτροπία μας αυτή;
Δεν μπορώ να μας χαρακτηρίσω Ευρωπαίους. Είμαστε κομπλεξικοί με την πρωτεύουσα και χωριάτες σε σχέση με την πόλη μας. Το τραγικό χαρακτηριστικό αυτής της πόλης είναι η εσωτερική μετανάστευση που από το 1960 και μετά έφερε μη αστικές οικογένειες, οι οποίες όχι μόνο δεν αφομοιώθηκαν ακόμη σ’ αυτήν, αλλά και μετά από τόσες δεκαετίες δεν κατάφεραν να αποκαταστήσουν νοοτροπία του σύγχρονου αστικού τρόπου ζωής. Βέβαια δεν βοήθησε καθόλου σ’ αυτό και η επαρχιώτικη νοοτροπία που είχε η προηγούμενη διοίκηση, με τη συστηματική αντιπαράθεση με την πρωτεύουσα, με την γκρίνια, κτλ.
Δεν μπορούμε να ξεκολλήσουμε απ’ την επιφάνεια δηλαδή;
Νομίζω πως όχι. Ακόμα και σήμερα με τα χιλιάδες προβλήματα και αδιέξοδα που αντιμετωπίζουμε καθημερινά, υπάρχει κόσμος που μου χρεώνει την έλλειψη στολισμού της πόλης. Είναι αδιανόητο να γκρινιάζουμε γιατί δεν στολίζουμε την πόλη από τον Οκτώβρη. Επιπλέον, ο Ο Δήμος δεν έχει χρήματα και θεωρώ τραγική πρόκληση όταν δεν μπορούμε να συντηρήσουμε τα συσσίτια να ασχολούμαστε με στολισμούς, λαμπάκια και έλατα, και απορώ πώς ακόμα υπάρχουν άνθρωποι που επιμένουν να αποζητούν τα πανηγύρια. Αναγνωρίζουμε φυσικά ότι ο στολισμός της πόλης στηρίζει την εορταστική αγοραστική κίνηση, αλλά θα μπορούσαν οι πολίτες να συνεισφέρουν, στολίζοντας ο καθένας σχεδόν ανέξοδα το χώρο μπροστά στο μαγαζί του ή το μπαλκόνι του και συμμετέχοντας έτσι ενεργά σ’ όλη την ιστορία του εορτασμού.
Η επιχειρηματικότητα της πόλης είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο που ξεκινάει και τελειώνει στα καφέ. Δεν βαφτιστήκαμε άδικα ως φραπεδούπολη.
Η ανεργία φέρνει τα καφενεία. Και είναι αλήθεια, επίσης, πως στην πόλη μας μένουν περισσότεροι από 150.000 σπουδαστές, που συνήθως …πάνε «πακέτο» με τα καφενεία. Πάντως, το τεράστιο αυτό οικονομικό αδιέξοδο δεν το βιώνουμε μόνο εμείς. Σε πολλές πόλεις του εξωτερικού υπάρχει σοβαρό πρόβλημα και οικονομικό και αναπτυξιακό. Βρισκόμαστε σε μια από τις πιο κρίσιμες περιόδους της σύγχρονης ιστορίας, όπου ψάχνουμε να βρούμε τις νέες ισορροπίες μας. Να κοιτάξουμε μπροστά και να κρατήσουμε τα καλά στοιχεία που μας αφήνει η ιστορία αυτής της πόλης.
Και τώρα τι κάνουμε; Από πού μπορούμε να πιαστούμε και σε τι να ελπίζουμε;
Ο Δήμος δεν έχει τις δυνατότητες ν’ αντιμετωπίσει την εχθρική στάση του κράτους απέναντι στην βιομηχανία και την έλλειψη στρατηγικής. Βλέπουμε και την σταδιακή κατάρρευση της Διεθνούς Έκθεσης. Είμαστε σε συζητήσεις για πλήρη αναδιάρθρωση της έκθεσης. Για μένα, όμως, ο κυριότερος τρόπος να φέρουμε χρήματα στην πόλη, και μετά να μπορούμε να μιλήσουμε και για ευμάρεια, είναι ο τουρισμός. Να αναπτύξουμε τον θρησκευτικό τουρισμό και τον φυσιολατρικό. Όπως πάνε στην Τήνο, έτσι θα πρέπει να έρχονται κι εδώ. Επιβάλλεται ν’ αξιοποιήσουμε τον Όλυμπο που τον έχουμε απέναντι μας και τον γνωρίζει όλος ο κόσμος. Επίσης κάνουμε πολύ σημαντικές επαφές με τις αδελφοποιημένες πόλης σε όλο τον κόσμο και φυσικά με τους γειτονικούς λαούς. Θεωρώ μεγάλη επιτυχία που φέραμε Τούρκους κι Εβραίους που διαθέτουν χρήμα στην πόλη. Σας πληροφορώ πως δουλέψαμε πάρα πολύ για να προσελκύσουμε όλους αυτούς τους τουρίστες που επισκέφτηκαν τα τελευταία δύο χρόνια την Θεσσαλονίκη με μηδαμινά κόστη στην ουσία, παρά μόνο προσωπική έκθεση και κούραση. Και φυσικά την δημιουργία αντιπάθειας προς το πρόσωπο μου από πολλούς συμπολίτες μου, προς τον …τουρκόφιλο – δήθεν – Μπουτάρη.
Αυτό είναι παράπονο;
Όχι, αυτό είναι μια διαπίστωση της ανώριμης αντιπολίτευσης που δέχομαι. Αντί να εστιάσουν στα λάθη που έχουν κατά καιρούς γίνει και να έρθουν να συζητήσουμε τρόπους αντιμετώπισης των προβλημάτων μας, σχολιάζουν το σκουλαρίκι που φοράω. Φόρα κι εσύ αν θέλεις. Δεν είναι κακό. Είναι σαν τα ανόητα σχόλια για το ταξίδι μου στο Βόλο, όπου πήγα με δικό μου αυτοκίνητο, δικό μου οδηγό, πληρωμένη βενζίνη από το δικό μου πορτοφόλι και στην τελική αν ήθελα να πάω με γκόμενα δεν θα δώσω λογαριασμό σε κανένα. Πρόκειται για τρομερό Φαρισαϊσμό.
Ολόκληρη η συνέντευξη εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου