Υπευθυνότητα και επιπολαιότητα

Του Γιώργου Καρελιά, protagon.gr

Έχουν βαλθεί να μας παλαβώσουν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Εκεί που πας να πεις «Δόξα τω Θεώ», ακούγοντας ένα να μιλάει σοβαρά και υπεύθυνα, το ρίχνεις στο «βοήθα, Παναγιά», όταν ακούς το άλλο να μιλάει με προφανή άγνοια και επιπολαιότητα.
Πρωί-πρωί χτες δυο στελέχη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε δυο ραδιοφωνικούς σταθμούς. Ο καθηγητής και βουλευτής Γιώργος Σταθάκης, εκ των οικονομικών εγκεφάλων, στο κομματικό ραδιόφωνο του ΣΥΡΙΖΑ (Στο Κόκκινο) εξηγεί με απλά και κατανοητά λόγια τι είναι το χρέος της Ελλάδας. Και ξεκαθαρίζει ότι το περίφημο «επαχθές» χρέος, αυτό δηλαδή που δικαιούται μια χώρα να αμφισβητήσει και να μην πληρώσει, είναι διμερές χρέος, αφορά κυρίως τα εξοπλιστικά προγράμματα και είναι 5% του συνολικού χρέους. Το υπόλοιπο, δηλαδή το 95%, είναι «παραδοσιακό» χρέος και δεν μπορεί να αμφισβητηθεί, λέει ο Σταθάκης (το ηχητικό απόσπασμα εδώ)

Ο πλέον αρμόδιος, δηλαδή, παράγοντας του ΣΥΡΙΖΑ βάζει τέρμα στην κατά καιρούς μπουρδολογία τόσο στελεχών του κόμματός του όσο και
άλλων (π.χ. του ανεκδιήγητου Καμένου και των συν αυτώ) ότι δεν θα πληρώσουμε το «επαχθές» χρέος και θα σωθούμε. Τέτοιο θέμα δεν υπάρχει, αφού το 5%, που μπορούμε να αρνηθούμε, είναι σταγόνα στον ωκεανό.
Δεν αποκλείεται, μέσα στην παράκρουση που δέρνει ορισμένους, να βγάλουν τον Σταθάκη «δεξιό» του ΣΥΡΙΖΑ, «υποταγμένο» στις απαιτήσεις της Μέρκελ κτλ. Ομως η πραγματικότητα δεν αλλάζει.
Λίγο πιο δεξιά στην μπάντα του ραδιοφώνου (REAL FM) ο διευθυντής του γραφείου του Αλέξη Τσίπρα Νίκος Παπάς υποστηρίζει σοβαρά ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα αναγνωρίσει αποφάσεις προηγούμενων κυβερνήσεων. Προσοχή, όχι αποφάσεις που αφορούν αποκλειστικά το εσωτερικό, αλλά και αυτές που δημιούργησαν υποχρεώσεις έναντι άλλων χωρών.
«Αν η χώρα έχει δεσμευτεί με υπογραφές;» ρωτάει ο δημοσιογράφος (Νίκος Χατζηνικολάου). «Τη χώρα τη δεσμεύει η λαϊκή βούληση», απαντάει αγέρωχα ο συνομιλητής του. «Δηλαδή, λέτε ότι δεν θα τις σεβαστείτε;» η νέα ερώτηση. Στιγμιαία παύση, αμήχανο γέλιο και «οι υπογραφές Σαμαρά-Βενιζέλου δεσμεύουν τους ίδιους» η απάντηση (εδώ το ηχητικό).
Από τη γεμάτη βεβαιότητα απάντηση συνάγονται δυο τινά. Πρώτον, ότι όλες οι κυβερνήσεις, από καταβολής του ελληνικού κράτους, που σεβάστηκαν τις αποφάσεις των προηγουμένων έναντι των άλλων χωρών ήταν ανόητες ή πουλημένες. Και, δεύτερον, ότι ο κ. Παπάς θα συμβουλεύσει τον κ. Τσίπρα να πει στους άλλους ευρωπαίους πρωθυπουργούς «λυπάμαι, κύριοι, εγώ δεν αναγνωρίζω τα δάνεια που μας δώσατε, αφού τα υπέγραψαν ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος».
Υπάρχει και μια τρίτη εκδοχή. Να πάψουν να μιλάνε με τόσο ανεύθυνο τρόπο αναρμόδια πρόσωπα για πράγματα που δεν γνωρίζουν. Εντάξει, κατανοητή είναι η ανάγκη της δημοσιότητας, δεν είναι κατανοητός ο μπιζιμποντισμός. Ας ρωτήσουν κάποιον διπλανό τους, που ξέρει τι θα πει δέσμευση στις διεθνείς σχέσεις.
Τέτοια προβλήματα παρατηρούνται βεβαίως στα κόμματα που μεγαλώνουν απότομα και φτάνουν να διεκδικούν την εξουσία. Αλλά όσοι είναι κοντά στον αρχηγό έχουν την υποχρέωση να μιλάνε λιγότερο. Και πριν μιλήσουν να σκέφτονται δυο φορές.