Η Δυτική Μακεδονία βιώνει μια βαθειά κρίση. Κρίση που
ξεκίνησε πολύ νωρίτερα από το 2010. Δομική ανεργία, περιβαλλοντική υποβάθμιση,
φυγή επιχειρήσεων και διαρροή πληθυσμού. Κάποιοι είναι υπεύθυνοι γι’ αυτό.
Υπεύθυνοι με όνομα.
Οι αυτοδιοικητικές εκλογές μας φέρνουν μπροστά σε μια
μεγάλη πρόκληση:
Να συνεχίσουμε τον κατήφορο
ή να γυρίσουμε σελίδα.
Να επιλέξουμε τί Δυτική
Μακεδονία θέλουμε.
Θέλουμε μια Δυτική Μακεδονία
της περιβαλλοντικής υποβάθμισης και της ενεργειακής φτώχειας ή μια περιφέρεια
αειφόρα και θερμικά θωρακισμένη;
Θέλουμε τη Δυτική
Μακεδονία μικροπολιτικών και
τοπικιστικών διευθετήσεων ή μια περιφέρεια με ενιαία συνείδηση και κοινό
βηματισμό;
Θέλουμε να
καταντήσει η Δυτική Μακεδονία μια περιφέρεια φτωχών και οικονομικά ανενεργών πολιτών ή να
μεταμορφωθεί σε περιφέρεια ενεργών παραγωγών και νέων πολιτών;
Αλλά να επιλέξουμε και τί
πολιτική πρόταση θέλουμε;
Θέλουμε έργα-βιτρίνα ή έργα αειφόρου ανάπτυξης;
Θέλουμε πολιτικά πυροτεχνήματα ή ρεαλιστικές προτάσεις;
Θέλουμε ρεαλιστική
διεκδίκηση σε κεντρικό επίπεδο ή φωτογραφίες με υπουργούς και ανούσιες
επιστολές;
Για να αλλάξει, όμως, η Δυτική Μακεδονία χρειάζεται
αγώνας.
Αγώνας για να εκφράσουμε
τους κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά αποκλεισμένους.
Αγώνας για να συνθέσουμε
ιδέες και ανησυχίες σε ένα κοινό όραμα και κοινές αξίες.
Αγώνας για να αποτινάξουμε
την μιζέρια.
Αγώνας για να γίνει η Δυτική
Μακεδονία μια κανονική ευρωπαϊκή περιφέρεια.
Χρειάζεται βέβαια και
συστράτευση.
Τρία χρόνια πριν, οι πολίτες
της Δυτικής Μακεδονίας μας όρισαν ελεγκτές της Περιφερειακής Αρχής. Τρία χρόνια
τώρα δεν περιοριστήκαμε σε μια στείρα αντιπολιτευτική τακτική. Αναπτύξαμε και
εξειδικεύσαμε τον προγραμματικό μας λόγο. Προτείναμε έργα και δράσεις,
ενταγμένα σε μια ολιστική φιλοσοφία που εμπεδώνουν την ενιαία περιφερειακή
συνείδηση, αλλάζουν το παραγωγικό μοντέλο και τις νοοτροπίες των πολιτών,
ξαναδίνουν στην πολιτική το χαμένο της νόημα.
Γιατί πιστεύουμε ότι πάνω
απ’ όλα η Δυτική Μακεδονία χρειάζεται ένα σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης.
Βασικοί πυλώνες του σχεδίου
μας:
1. Η διατήρηση της Δυτικής
Μακεδονίας ως ενεργειακού κέντρου της Ελλάδας, με ισχυρή δημόσια Δ.Ε.Η.,
βασισμένη σε λιγνιτικές μονάδες αντιρρυπαντικής τεχνολογίας και σε χωροταξικά
σχεδιασμένες Α.Π.Ε.·
2. Ο εξωστρεφής πρωτογενής
τομέας, που δεν αμελεί την κάλυψη των εθνικών διατροφικών αναγκών·
3. Ο δίδυμος πυλώνας του
Τουρισμού και του Πολιτισμού.
Χρειάζεται, όμως, και μια
ηγεσία με εθνική ματιά.
Γι’ αυτό προτείναμε:
Από τον Γενάρη
του 2012 την θέσπιση επιδόματος θέρμανσης με υψηλό ποσοστό αναπλήρωσης με κοινωνικά
και γεωγραφικά κριτήρια και σημαντική προκαταβολή στην αρχή της περιόδου
διάθεσης· και
Την αλλαγή του
τρόπου υπολογισμού των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων των Περιφερειακών
Αυτοδιοικήσεων, πρόταση που εγκρίθηκε από το έκτακτο συνέδριο της ΕΝ.Π.Ε. και
αποδίδει περίπου 4,5 εκατ. ευρώ περισσότερα κατ’ έτος στην Δυτική Μακεδονία.
Η υλοποίηση όμως όλων αυτών
των προτάσεων έμεινε σε άλλα χέρια. Οι ανάγκες της Δυτικής Μακεδονίας απαιτούν
να πάρουμε την τύχη μας στα χέρια μας!
Για να δώσουμε μια
προοδευτική απάντηση, στην αποτυχημένη συνταγή των μικροπολιτικών και
προσωπικών διευθετήσεων και του τοπικισμού,
Για να γυρίσει σελίδα η
Δυτική Μακεδονία,
Χρειάζεται η ευρύτερη δυνατή
συμπαράταξη μακριά από κομματικές δεσμεύσεις και αγκυλώσεις.
Απαιτείται ενεργοποίηση των
δυνάμεων της κοινωνίας πολιτών, της υγιούς επιχειρηματικότητας, των ανέργων και
του κόσμου της εργασίας.
Απευθύνω ανοιχτό
προσκλητήριο σε όλες τις δυνάμεις της περιφέρειας, που δέχονται να συμβάλλουν
σε ένα πρόγραμμα· να δεσμευτούν σε ένα σχέδιο που μόνο σκοπό έχει να βγάλουμε
την περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας μία ώρα αρχύτερα από την κρίση. Να
αποκαταστήσουμε την κοινωνική συνοχή. Να ξαναμπούμε στο δρόμο της σύγκλισης.
Για να μην γίνει η
Δυτική Μακεδονία παρίας της Ελλάδας.
Για να μην γίνουν
τα παιδιά μας παρίες της Ευρώπης.
Γιάννης Παπαϊορδανίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου