ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ – 5 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2014

Ἀγαπητοί μου χριστιανοί, βρισκόμαστε στὴν παραμονή τῆς μεγάλης καὶ ἐπιφανοῦς ἑορτῆς τῶν Θεοφανείων. Ἡ ἑορτὴ αὐτὴ ἔχει ἰδιαίτερη καὶ βαρύνουσα σημασία, ἐπειδὴ ἔχει ὡς βάση της τὴν χειροπιαστὴ φανέρωση τοῦ Θεοῦ στὸν κόσμο. Ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ ἀληθινὸς Θεός, ἦλθε καὶ σκήνωσε ἀνάμεσα στοὺς ἀνθρώπους μὲ σάρκα καὶ ὀστᾶ, ὥστε νὰ μποροῦν νὰ τὸν βλέπουν, νὰ τὸν ἀκοῦν καὶ νὰ τὸν ἀγγίζουν. Ἐπειδὴ οἱ ἄνθρωποι ἔβλεπαν τὸν Ἰησοῦ Χριστὸ ἐξωτερικὰ ὡς ἄνθρωπο, ἔπρεπε νὰ μάθουν ὅτι εἶναι καὶ τέλειος Θεός, ποὺ μπορεῖ νὰ τοὺς σώση.

Γι αὐτὸ καὶ ἔγιναν ὅλα ἐκεῖνα τὰ θαυμαστὰ σημεῖα κατὰ τὴν βάπτισή του· ὅπως τὸ ὅτι ἄνοιξαν οἱ οὐρανοί, ὅτι ἀκούστηκε ἡ φωνὴ τοῦ Θεοῦ Πατρὸς καὶ ὅτι ἦλθε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ὡς περιστερά καὶ κάθισε ἐπάνω στὸν Χριστό.

Τὸ θαυμαστὸ αὐτὸ γεγονὸς τῆς Βαπτίσεως τοῦ Χριστοῦ ἀποτελεῖ μία μόνον πτυχὴ τοῦ ὅλου Σχεδίου τῆς Θείας Οἰκονομίας γιὰ τὴν σωτηρία τοῦ ἀνθρωπίνου Γένους. Τὶ εἶναι τὸ Σχέδιο τῆς Θείας Οἰκονομίας; Εἶναι αὐτὸ ποὺ ἑτοίμασε καὶ ἐξετέλεσε ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς, γιὰ νὰ σώση τὸν κόσμο καὶ τὸν ἄνθρωπο. Αὐτὸ περιλαμβάνει μία σειρὰ ἀπὸ ἱστορικὰ γεγονότα. Εἶναι ἡ ὑπόσχεση τοῦ ἰδίου τοῦ Θεοῦ στοὺς πρωτοπλάστους καὶ οἱ προφητεῖες τῶν προφητῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ὅτι θὰ ἔλθη ὁ Μεσσίας. Εἶναι ὁ εὐαγγελισμὸς τῆς Θεοτόκου, ἡ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ, ἡ Βάπτισή του, τὰ Πάθη καὶ ὁ Θάνατος του, ἡ Ἀνάστασή του, ἡ Ἀνάληψή του, ἡ ἐπιφοίτηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος κατὰ τὴν Πεντηκοστή, ἡ Δευτέρα του Παρουσία.

Ὅλο αὐτὸ τὸ θεῖο Σχέδιο, ποὺ οἰκονομεῖ τὴν σωτηρία μας, ὀνομάζεται στὶς Ἅγιες Γραφὲς «Εὐαγγέλιο». Εὐαγγέλιο σημαίνει καλὴ εἴδηση, εὐχάριστα νέα. Καὶ πράγματι, δὲν ὑπάρχει πιὸ καλὴ καὶ εὐχάριστη εἴδηση ἀπὸ τὸ ὅτι ὁ ἀληθινὸς πανάγαθος καὶ παντοδύναμος Θεὸς ἀνέλαβε ἀποφασιστικὰ τὴν μεγάλη ἐπιχείρηση τῆς αἰώνιας σωτηρίας μας. Αὐτὴ τὴν ἐπιχείρηση τὴν ἀνέλαβε ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος καταδέχθηκε νὰ γεννηθῆ ἀπὸ μία παρθένα γυναίκα μὲ τὴν δύναμη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ νὰ φθάση στὴν νόμιμη ἡλικία, γιὰ νὰ ἀρχίση τὸ ἔργο του. Αὐτὸ τὸ θεῖο ἔργο τοῦ Χριστοῦ ξεκίνησε ἐπίσημα μὲ τὸ Βάπτισμα. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ εὐαγγελιστὴς Μᾶρκος, ὅπως ἀκούσαμε στὴ σημερινὴ περικοπή, ἀρχίζει τὸ Εὐαγγέλιό του μὲ τούτη τὴ φράση· «ἀρχὴ τοῦ εὐαγγελίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, υἱοῦ τοῦ Θεοῦ». Κι ἀμέσως ἀναφέρεται στὸ Βάπτισμα τοῦ Χριστοῦ.

Γιὰ νὰ μᾶς εἰσαγάγη μάλιστα στὸ μεγάλο γεγονὸς, ἀναφέρεται στὰ προκαταρκτικὰ τοῦ Βαπτίσματος. Ὁμιλεῖ γιὰ τὸν ἄνθρωπο ἐκεῖνο ποὺ διακόνησε στὸ Βάπτισμα, δηλαδή, γιὰ τὸν Ἰωάννη τὸν Πρόδρομο. Πρῶτα πρῶτα θυμίζει τὶς προφητεῖες ποὺ λέχθηκαν γι αὐτὸν πρὶν ἀπὸ πολλὲς ἑκατονταετίες καὶ τώρα ἐκπληρώνονται. Ὑπενθυμίζει τὴν προφητεία τοῦ προφήτου Μαλαχία, ὁ ὁποῖος πέντε περίπου αἰῶνες πρὶν ἔλθη ὁ Χριστὸς στὸν κόσμο ἀποκάλυψε τὰ προφητικὰ λόγια τοῦ Θεοῦ Πατρὸς πρὸς τὸν ὁμοούσιο Υἱό του: «Ἰδού, ἐγὼ ἀποστέλλω τὸν ἀγγελιαφόρο μου πρὶν ἀπὸ ἐσένα, ὁ ὁποῖος θὰ προετοιμάση τὸν δρόμο γιὰ τὸ ἔργο σου μπροστὰ ἀπὸ ἐσένα». Αὐτὸς ὁ ἀγγελιαφόρος τοῦ Θεοῦ Πατρός εἶναι ὁ Ἰωάννης ὁ Βαπτιστής. Κι ἐπειδὴ ἡ ἀποστολή του εἶναι νὰ προετοιμάση τὸν δρόμο γιὰ τὸ ἔργο τοῦ Χριστοῦ, γι αὐτὸ καὶ ὀνομάστηκε Πρόδρομος.

Ὕστερα ὁ εὐαγγελιστὴς παραθέτει τὴν προφητεία τοῦ ἄλλου πολὺ μεγάλου προφήτου, τοῦ Ἠσαῒα. Αὐτὸς ὁ προφήτης, ὀκτακόσια χρόνια πρὶν γεννηθῆ ὁ Ἰωάννης ὁ Βαπτιστής, περιγράφει τὴν δράση καὶ τὸ κήρυγμά του, ὡσὰν νὰ τὰ βλέπει καὶ νὰ τὰ ἀκούει ἐκείνη τὴ στιγμή. Τὸν παρουσιάζει ὡς ἄνθρωπο ποὺ ζῆ μέσα στὴν ἔρημο καὶ κηρύττει στοὺς ἀνθρώπους μὲ μεγάλη δύναμη λέγοντάς τους· Ἑτοιμάστε τὸν δρόμο τοῦ Κυρίου. Κάμετε μὲ τὴν μετάνοιά σας ἴσια καὶ ὁμαλὰ τὰ μονοπάτια ποὺ θὰ περάση. Αὐτὸ σημαίνει ὁ εὐαγγελικὸς λόγος «φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίου, εὐθείας ποιεῖτε τὰ τρίβους αὐτοῦ».

Μετὰ τὴν παράθεση τῶν προφητειῶν ὁ εὐαγγελιστὴς Μᾶρκος ἐξιστορεῖ περιληπτικὰ τὴν πραγματικὴ ἱστορία τοῦ Βαπτιστοῦ στὶς μέρες του. Μᾶς λέγει ὅτι πράγματι τὸ πρόσωπο αὐτὸ γεννήθηκε καὶ ἔζησε στὴν ἔρημο βαπτίζοντας τοὺς ἀνθρώπους καὶ κηρύττοντας τὴν μετάνοια. Ἐκεῖ στὴν ἔρημο ἔτρεχαν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἀπὸ τὰ Ἰεροσόλυμα καὶ τὰ περίχωρα γιὰ νὰ ἐξομολογηθοῦν τὶς ἁμαρτίες τους καὶ νὰ βαπτισθοῦν. Κι ἐκεῖνος ζοῦσε στὴν ἔρημο ἀσκητικά, ὅπως ἔδειχνε ἡ ἀπέριτη ἐνδυμασία καὶ ἡ λιτή του τροφή.

Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ τῆς ζωῆς του καὶ μὲ τὸ κήρυγμα τῆς μετανοίας ἑτοίμαζε πραγματικὰ τὸν δρόμο γιὰ τὸν ἐρχομὸ τοῦ Χριστοῦ, ποὺ εἶναι ὁ μοναδικὸς σωτήρας τοῦ κόσμου καὶ τῶν ἀνθρώπων. Κι αὐτὸ τὸ ἔλεγε μὲ ἀληθινὴ ταπείνωση καὶ παρρησία, καθὼς ἀπευθυνόταν στοὺς ἀκροατές του· «Ἔρχεται ὕστερα ἀπὸ ἐμένα αὐτὸς ποὺ εἶναι ἰσχυρότερος ἀπὸ ἐμένα. Ἐγὼ δὲν εἶμαι ἄξιος οὔτε ὡς δοῦλος του νὰ σκύψω καὶ νὰ τοῦ λύσω τὰ κορδόνια ἀπὸ τὰ παπούτσια του». Στὸ τέλος συμπλήρωνε ὅτι τὸ βάπτισμα ποὺ ἔκανε ὁ ἴδιος εἶναι ἀτελὲς καὶ δὲν μπορεῖ νὰ συγκριθῆ μὲ τὸ τέλειο βάπτισμα τοῦ Χριστοῦ. «Ἐγὼ μὲν σᾶς βάπτισα μὲ νερό, αὐτὸς ὅμως ὁ Χριστός, θὰ σᾶς βαπτίση μὲ Πνεῦμα Ἅγιο».

Μ’ αὐτὸν τὸν τρόπο ὁ Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος ἑτοίμαζε τοὺς ἀνθρώπους τῆς ἐποχῆς του νὰ ὑποδεχθοῦν τὸν Χριστό. Γι αὐτὸ καὶ ἡ Ἐκκλησία προβάλλει στὶς παραμονὲς τῶν Θεοφανείων αὐτὸ τὸ πρόσωπο καὶ τὸ προπαρασκευαστικό του ἔργο, ἐπειδὴ θέλει νὰ προετοιμάση ἐμᾶς νὰ γιορτάσουμε ἀληθινὰ χριστιανικὰ τὴ μεγάλη γιορτὴ τῶν Θεοφανείων. Μποροῦμε, λοιπόν, ἀκολουθώντας τὸ παράδειγμα καὶ τὸ κήρυγμα τοῦ Βαπτιστοῦ νὰ ἑτοιμάσουμε τὸν ἑαυτό μας μὲ τὴν ἄσκηση καὶ τὴν λιτότητα, μὲ την νηστεία καὶ μὲ τὴν ἐγκρατεια, καὶ κυρίως μὲ τὴν εἰλικρινὴ μετάνοια καὶ ἐξομολόγηση, ὥστε νὰ ἀξιωθοῦμε νὰ ζήσουμε τὴν φωτοφόρο ἡμέρα τῶν Θεοφανείων ἑνωμένοι στὴν Θεία Κοινωνία μὲ τὸν βαπτιζόμενο Ἰησοῦ Χριστό, τὸν Κύριο τῆς δόξης. Ἀμήν.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως