Oμιλία του Γιάννη Βλατή στην ολομέλεια της Βουλής με θέματην παροχή ψηφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση

ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΛΑΤΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πραγματικά πιστεύω πως σήμερα κατά τη γνώμη μου δεν μπαίνει θέμα στήριξης της Κυβέρνησης. Πιστεύω ότι το κύριο ερώτημα δεν είναι αυτό, γιατί νομίζω πως έχει απαντηθεί επαρκώς. Έχει απαντηθεί τόσες φορές τον τελευταίο χρόνο που μάλλον είναι περιττό να αναρωτιέται κανείς ακόμη αν οι Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ στηρίζουν την Κυβέρνηση.

Ισχύει αυτό για όλους;  Όχι, βέβαια. Είναι φανερή η αγωνία και η αμηχανία κάποιων όταν διαπιστώνουν ότι υπάρχει όντως η αρραγής ενότητα, ότι το ΠΑΣΟΚ διαθέτει πολιτική νομιμοποίηση, διατηρεί την πλειοψηφία, αλλά και την εντολή να κυβερνήσει και να βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο.

Ας είναι οι ίδιοι που υποκριτικά και ανέξοδα ζητούν κάθε μέρα εκλογές, γιατί γνωρίζουν ότι αυτή η παράταξη θα βγάλει το φίδι από την τρύπα, δεν θα παραιτηθεί, δεν θα αποδράσει, όπως κάποιοι άλλοι αφήνοντας να σκάσει η βόμβα στα χέρια άλλων.

Το πραγματικό θέμα που υπάρχει σήμερα κατά τη γνώμη μου είναι η επιτάχυνση του κυβερνητικού έργου. Είναι προφανές -και έπρεπε να το είχαμε διδαχθεί από το παρελθόν- ότι όσο επιτρέπεις τη δημιουργία και κατόπιν την αναπαραγωγή φαινομένων διάλυσης και απαξίωσης στο κράτος και την κοινωνία, κάποια στιγμή αυτά θα σε εκδικηθούν.

Ή, αν θέλετε, όταν έρθει η ώρα να πεις ότι δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση και να προσπαθήσεις να την αλλάξεις, θα υπάρξουν βίαιες αντιδράσεις όχι μόνο από τα παράγωγα του πελατειακού κράτους, για τα οποία έχουμε ευθύνες κυρίως τα κόμματα που κυβέρνησαν αλλά και όλες οι πτέρυγες, δηλαδή τους διάφορους βολεμένους μέσα σε προνόμια που όμως ήταν απλησίαστα για τους πολλούς, αλλά κι απ’ αυτούς που χρόνια τώρα λειτουργούσαν χωρίς κανόνες, χωρίς αρχές, δηλαδή καταχρεωμένες επιχειρήσεις ενημέρωσης αλλά και τραπεζικά ιδρύματα που ποτέ δεν είχαν σχέση με την όποια αναπτυξιακή διαδικασία σ’ αυτή τη χώρα, παρά το ότι χρησιμοποίησαν τα χρήματα του ελληνικού λαού με τρόπο ανέλεγκτο και πολλές φορές έξω από τα όρια της νομιμότητας.

Έδωσε άραγε εξηγήσεις καμία τράπεζα για το τι έγιναν τα δισεκατομμύρια της στήριξης από τον Κρατικό Προϋπολογισμό; Μας είπαν ποτέ τι τα έκαναν και πώς τα αξιοποίησαν; Μας είπαν ποτέ πώς είχαν τη δυνατότητα να χρηματοδοτούν καταχρεωμένα κανάλια αλλά για τις χιλιάδες μικρές επιχειρήσεις είχαν τα ρολά κατεβασμένα και τις στρόφιγγες κλειστές;

Μου κάνει εντύπωση όμως πώς οι τραπεζίτες βρίσκουν τόσους πολλούς συμπαραστάτες από κάθε πτέρυγα του Κοινοβουλίου, καθώς και το πώς η μείωση του χρέους κατά 100 δισεκατομμύρια ευρώ και η ελάφρυνση των τοκοχρεολυσίων κατά 5 δισεκατομμύρια κάθε χρόνο είναι τόσο ανεπιθύμητα πράγματα για όλους αυτούς που συλλήβδην απορρίπτουν τη νέα δανειακή σύμβαση. Οι μόνοι που θα έπρεπε να ανησυχούν είναι οι τραπεζίτες. Δυστυχώς όμως ανησυχούν και κάποιοι άλλοι απ’ όλες τις πτέρυγες.

Κύριοι της Κυβέρνησης, η ψήφος εμπιστοσύνης που πιστεύω ότι θα πάρει μεθαύριο η Κυβέρνηση πρέπει να γίνει ανάσα για τους δοκιμαζόμενους Έλληνες, να δώσουμε απαντήσεις σ’ αυτούς που είδαν τους μισθούς τους να «κουρεύονται» αλλά και σ’ αυτούς που δεν έχουν μισθούς, γιατί είναι άνεργοι, να δώσουμε απαντήσεις στους μικροεπιχειρηματίες που από τη μία μέρα στην άλλη έχασαν τις επιχειρήσεις τους, αλλά και στους αδύναμους που βλέπουν τις υπηρεσίες υγείας να μειώνονται λόγω της κρίσης, στους πολίτες που πραγματικά αδυνατούν να αποδώσουν το τέλος ακινήτου, αλλά και στους συμπολίτες μας της Βόρειας Ελλάδας που δυσκολεύονται να αγοράσουν το ακριβό πετρέλαιο θέρμανσης.

 Χρειάζονται απαντήσεις με έργα κι όχι με διαπιστώσεις, με σύλληψη της φοροδιαφυγής. Επιτέλους, η Πολιτεία πρέπει να πάψει να αμύνεται απέναντι στους φοροφυγάδες, να περιμένει όταν τους βρει να πάρει τα χρήματα που χρωστούν από αργούντα δικαστήρια. Ας δεσμεύσει επιτέλους περιουσίες φοροφυγάδων τώρα, άμεσα, κι ας βρουν αυτοί το δίκιο τους στα δικαστήρια.

Χρειάζονται απαντήσεις με σύλληψη της λαθρεμπορίας καυσίμων, με έλεγχο και λειτουργία της δημόσιας διοίκησης, απαντήσεις με την πάταξη της σπατάλης στα φάρμακα. Γιατί οι κυβερνήσεις οφείλουν να έχουν λύσεις, όχι μαγικές αλλά ουσιαστικές. Είναι μονότονο και κουραστικό να ακούμε Υπουργούς να λυπούνται για σκληρά και επώδυνα μέτρα. Η στενοχώρια δεν συγκινεί κανέναν. Μόνο τα έργα δίνουν αποτέλεσμα.

Και θέλω να κλείσω, κύριε Πρόεδρε, με δυο λόγια για το περίφημο δημοψήφισμα. Δεν ξέρω τι ακριβώς θα γίνει μετά και από τις σημερινές εξελίξεις. Εκείνο όμως που θέλω να επισημάνω είναι ότι υπάρχει σήμερα στη χώρα ένα κλίμα νοσηρό, ένα κλίμα μισαλλοδοξίας, που εκφράστηκε με ακραίες εκδηλώσεις και την ημέρα της 28^ης Οκτωβρίου, ένα κλίμα θολούρας, το οποίο κάποιοι οργανώνουν εκμεταλλευόμενοι τη σκληρή δοκιμασία που περνάνε οι Έλληνες πολίτες. Αυτό πρέπει να ξεκαθαρίσει και θα ξεκαθαρίσει μόνο όταν βάλουμε τα πραγματικά προβλήματα επί τάπητος, μόνον όταν ανοίξουν τα πραγματικά θέματα στη συζήτηση για τον κάθε Έλληνα, όταν ο κάθε Έλληνας αρχίσει να συζητάει επί της ουσίας, επί του πρακτέου, για το δια ταύτα, όταν συνειδητοποιήσει και του πούμε εμείς την αλήθεια, ότι ο δρόμος μπροστά μας είναι δύσκολος, ότι η κρίση αυτή δεν θα περάσει σε έξι μήνες και σ’ έναν χρόνο κι ότι θέλει προσπάθεια και δουλειά συλλογική από όλους για να ξαναβρεί αυτή η χώρα το δρόμο της ανάπτυξης.

Και αυτό θα λυθεί μόνο με θέματα ουσίας.

Τα δημοψηφίσματα δεν διχάζουν. Τα διλήμματα δεν διχάζουν. Εξάλλου η ζωή μας είναι γεμάτη διλήμματα. Εκείνο που διχάζει είναι η θολούρα, είναι το ψάρεμα στα θολά νερά. Και αυτό πρέπει να το σταματήσουμε και γι’ αυτό πρέπει να έχουμε το θάρρος ό,τι έχουμε να το συζητήσουμε με τους Έλληνες πολίτες.

Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.