Καρπούζια...

Tου Γιώργου Λακόπουλου

Παραλίγο να το ξεχάσουμε. Πρωθυπουργό βρήκαμε, αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχουμε; Το παιχνίδι του κοινοβουλευτισμού είναι παράσταση για δύο ρόλους. Από την ώρα που βρέθηκε ο Παπαδήμος, ποιος θα είναι ο... αντι-Παπαδήμος; «Εγώ» ακούστηκε μια φωνή στο βάθος. Ο Αντώνης Σαμαράς δήλωσε ότι θα συνεχίσει να λειτουργεί ως αρχηγός της μείζονος αντιπολίτευσης. Διότι μπορεί να πήρε πέντε-έξι υπουργεία, αλλά δεν θα συγκυβερνήσει κιόλας με το ΠΑΣΟΚ. Θα εξακολουθήσει να κάνει αντιπολίτευση, γιατί δεν συμφωνεί με την πολιτική της κυβέρνησης

Αυτά χρειάζονται εξηγήσεις. Πώς γίνεται να μετέχεις σε μια κυβέρνηση με άλλους αλλά να μη συγκυβερνάς; Και σε ποιους θα κάνει αντιπολίτευση; Δηλαδή ο Δήμας και ο Αβραμόπουλος, για παράδειγμα, θα έχουν να κάνουν με τον Αντώνη σε κάθε στραβοπάτημα; Ή μήπως εννοεί ότι οι νεοδημοκράτες υπουργοί στην κυβέρνηση θα έχουν δικό τους τιμάριο...

Οπότε θα αντιπολιτεύεται τους υπολοίπους; Αρα προεξοφλεί ότι η βασική αρχή για την ενότητα της κυβέρνησης δεν θα ισχύει. Και συνεπώς οι δικοί του υπουργοί δεν θα δίνουν αναφορά στον Πρωθυπουργό αλλά στον ίδιο.
Προφανώς ο πρόεδρος της ΝΔ προσπαθεί να κρατήσει και τα δύο καρπούζια στην ίδια μασχάλη. Και να δείξει καλή διαγωγή στους κοινοτικούς και να διατηρήσει το ηθικό των ψηφοφόρων του. Πρακτικά, ο συνδυασμός δεν βγαίνει. Δεν μπορείς να κάνεις αντιπολίτευση σε μια κυβέρνηση την οποία εν μέρει εσύ συγκρότησες. Ούτε γίνεται το βράδυ να συσκέπτεσαι στο κόμμα με τους αντιπροέδρους σου και το πρωί να κάνεις κριτική στους υπουργούς Εξωτερικών και Αμυνας. Δεν γίνεται να κοπανάς την οικονομική πολιτική όταν ασκείται από τον... οικονομικό σου σύμβουλο. Εκτός αν ζήλεψε τα καλά του Παπανδρέου και θέλει να γίνει κι αυτός «αντιεξουσιαστής στην εξουσία».

Η πρώτη τοποθέτηση του Σαμαρά για την κυβέρνηση Παπαδήμου υπήρξε αρνητική. Ενδεχομένως από αμηχανία και αβεβαιότητα για το πού μπορεί να τον οδηγήσει ένα εγχείρημα που δεν ήθελε. Μπορεί να συγκατατέθηκε αλλά τώρα αισθάνεται εγκλωβισμένος. Και προσπαθεί να θολώσει τα νερά. Και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ. Ετσι μπερδεύει τους δικούς του περισσότερο. Και όπως έλεγε ο αμερικανός αθλητής Γιόγκι Μπέρα: «Πρέπει να προσέχεις αν δεν ξέρεις πού πας γιατί μπορεί να μη φτάσεις ποτέ».