Του Κώστα Χατζίδη, pheme.gr
Το αστυνομικό θρίλερ με δράστες τέσσερις βουλευτίνες και θύμα έναν Πρωθυπουργό!
Η κυρία Βάσω Παπανδρέου, έμπειρη πολιτικά, ώριμη ηλικιακά, εμφανίζεται
να ταυτίζεται με τις γόβες-στιλέτα του ΠΑΣΟΚ, τις κυρίες Μιλένα
Αποστολάκη, Εύα Καϊλή και Χαρά Κεφαλίδου.
Τις πράσινες αμαζόνες με τις Louis Vuitton και τις γόβες του Christian
Louboutin, που αποφάσισαν να ρίξουν τον ηγέτη του κόμματός τους και
Πρωθυπουργό της χώρας, όχι «εδώ και τώρα», αλλά ακόμη πιο γρήγορα: στο
«άψε σβήσε»!
Είναι τα λαμπερά πρόσωπα που έψαχνε ο νεωτεριστής Πρωθυπουργός για να σηματοδοτήσουν την ανανέωση στην πολιτική. Αυτό ζήτησε από αυτές, αυτό έπραξαν και οι ίδιες. Προχωρούν στην ανανέωση της πολιτικής από τα πάνω, ζητούν την κεφαλή του επί πίνακι.
Παρ’ ότι παραμένει αδιευκρίνιστο ποια είναι τα κοινά τους σημεία στην πολιτική, στη ζωή είναι γνωστό σε όλους μας ότι τις ενώνουν πολλά: η αγάπη στο προσεγμένο ντύσιμο, τα ακριβά ρολόγια, το καλό φαγητό, τα ταξίδια και η αμφισβήτηση της ανδροκρατούμενης κοινωνίας.
Ευτυχώς όμως σήμερα το έλλειμμα γνώσης που μας χαρακτήριζε, σε σχέση με τις πολιτικές τους καταθέσεις, τις απόψεις τους για την εκσυγχρονισμό της χώρας, την πορεία της οικονομίας, καθώς και τις θέσεις τους σε ειδικότερα ζητήματα όπως ο ρόλος των μαζών στη διαμόρφωση του κοινωνικού γίγνεσθαι, καλύφθηκε πλήρως.
Μεμιάς γίναμε σοφότεροι. Τι μάθαμε;
ΕΥΑ ΚΑΙΛΗ
Από τη κυρία Καϊλή μάθαμε ότι όταν μια κυβέρνηση δεν ζητάει εξαρχής τη «συμμετοχή όλων των Ελλήνων» στη λήψη μιας απόφασης, δεν έχει δικαίωμα να το ζητήσει εκ των υστέρων. Δεν δικαιούται. Έτσι απλά, δεν δικαιούται.
Παραθέτουμε αυτούσιο το επίμαχο απόσπασμα της επιστολής που απέστειλε η κυρία Καϊλή στον κ. Παπανδρέου.
«Η διακυβέρνηση μας χαρακτηρίστηκε από Ιστορικά διλήμματα, με κρισιμότερο εκείνο της προσφυγής μας στο ΔΝΤ. Εφόσον δεν ζητήθηκε τότε η συμμετοχή όλων των Ελλήνων πολιτών, και καθώς το ΠΑΣΟΚ ενσαρκώνει την Ευρωπαϊκή Προοπτική της χώρας, δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να θέσουμε σε αμφισβήτηση αυτή την προοπτική μέσω δημοψηφίσματος ή οποιασδήποτε άλλης διαδικασίας»!
Γιατί δεν έχουν το δικαίωμα, η κυρία Καϊλή θεώρησε περιττό να εξηγήσει. Εμείς πάλι εσφαλμένα μέχρι σήμερα νομίζαμε ότι οι πολιτικοί δεν έχουν δικαίωμα να αμφισβητούν τις αποφάσεις των πολιτών, όποιες κι αν είναι, καλές ή κακές, ώριμες ή ανώριμες, πολλώ δε μάλλον όταν αυτές επικυρώνονται με την ψήφο τους.
Η ευθύνη βαραίνει εμάς, που δεν είμαστε σε θέση να αναγνωρίσουμε ότι οι κοινωνίες πορεύονται με τις αποφάσεις που λαμβάνουν οι πεφωτισμένες ηγεσίες.
Η ευθύνη βαραίνει εμάς που δεν αποδεχόμαστε λόγω ιδεολογικών αγκυλώσεων την πρωτοπορία των ελίτ έναντι των λαϊκών μαζών, που δεν αναγνωρίζουμε την ανωριμότητα των άτακτων κοινωνικών συνόλων που ψηφίζουν με θυμικό και με συναίσθημα και όχι με λογική και ενάρετη σκέψη.
Η ευθύνη βαραίνει εμάς που δεν πιστεύουμε στην πλατωνική εκδοχή της ιδανικής πολιτείας, στο αριστοκρατικό έκδοχο της Δημοκρατίας.
Τι άλλο μάθαμε από την κυρία Καϊλή; Με ποιον διαλεκτικό τρόπο πρέπει να λες τη γνώμη σου, πώς να διεκδικείς από ένα Πρωθυπουργό να αναγνωρίσει το λάθος του και να αλλάξει μια απόφαση. Με ποιον κομψό τρόπο μπορείς να υποδείξεις σε ένα δημοκρατικά εκλεγμένο Πρωθυπουργό να παραχωρήσει τη θέση του σε ένα άλλο πρόσωπο.
Ας τα δούμε ένα-ένα, ξεκινώντας από το τελευταίο. Πως η κυρία Καϊλή ζητεί από τον κ. Παπανδρέου να πάψει να είναι Πρωθυπουργός. «Εδώ που έχουνε φτάσει τα πράγματα, είναι απαραίτητο να ληφθεί πρωτοβουλία από εσάς, για μια νέα κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας και Συνεργασίας, με Πρωθυπουργό πρόσωπο κοινής αποδοχής»!
Με ποιόν γλυκό και κομψό τρόπο η Καϊλή ζητά από τον Πρωθυπουργό να μην προχωρήσει στην απόφαση του για διεξαγωγή δημοψηφίσματος; «Θεωρώ αυτονόητο αγαπητέ Πρόεδρε, ότι τα σχέδια περί Δημοψηφίσματος θα εγκαταλειφθούν άμεσα και ρητά»!
ΧΑΡΑ ΚΕΦΑΛΙΔΟΥ
Εξίσου ενδιαφέρουσα είναι η επιστολή της κυρίας Χαράς Κεφαλίδου, βουλευτού Δράμας, την ύπαρξη της οποίας ομολογώ και κάνω αυστηρή κριτική στον εαυτό μου, παρ’ ότι επαγγελματίας δημοσιογράφος επί 20 συναπτά έτη, δεν γνώριζα μέχρι χθες!
Ομολογουμένως το πιο ενδιαφέρον στοιχείο της επιστολής που απέστειλε η κυρία Κεφαλίδου προς τον Πρωθυπουργό εντοπίζεται στην επικεφαλίδα που βάζει στην έννοια του ηγέτη. «Οι ηγέτες πρέπει να αίρονται στο ύψος των περιστάσεων και, αν χρειάζεται, να ενεργούν με αυτοθυσία», υπενθύμισε στον κ. Παπανδρέου.
Το άλλο σημείο της επιστολής της κυρίας Κεφαλίδου που εντυπωσιάζει, συνδέεται με την απόφαση του κ. Παπανδρέου να ζητήσει τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την επικύρωση της δανειακής σύμβασης. Όπως ο καθένας έτσι και η κυρία Κεφαλίδου δικαιούται να έχει θετική ή αντίθετη γνώμη, μπορεί και πρέπει να κρίνει με πολιτικά επιχειρήματα εάν είναι σωστή ή εσφαλμένη η απόφαση ενός ηγέτη κράτους. Η ίδια, ωστόσο, έκρινε σκόπιμο να αντλήσει επιχειρήματα και από την επιστήμη της ψυχολογίας, χαρακτηρίζοντας τη συγκεκριμένη απόφαση του κ. Παπανδρέου ως «αψυχολόγητη»!
«Η χθεσινή αιφνιδιαστική και αψυχολόγητη αναγγελία του δημοψηφίσματος με έχει κάνει να αμφιβάλλω για κάτι που μέχρι χθες θεωρούσα βέβαιο: ότι είμαι μέλος μιας ομάδας που πασχίζει να σώσει την πατρίδα από τη χρεοκοπία», αναφέρει η κυρία Κεφαλίδου. Δικαίωμα της να αμφιβάλει για ό,τι θέλει, θα μπορούσε να αντιτείνει κανείς, όπως και για το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι η απόφαση του κ. Παπανδρέου υπήρξε αιφνιδιαστική. Πως μπορεί να γνωρίζει όμως με βεβαιότητα η κυρία Κεφαλίδα ότι η συγκεκριμένη απόφαση ήταν αψυχολόγητη και όχι το αντίθετο, δεν το γνωρίζουμε.
ΜΙΛΕΝΑ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗ
Εκεί, ωστόσο, που σηκώνει κανείς τα χέρια ψηλά, παραδίδοντας σώμα και πνεύμα, είναι στην επιστολή της κυρίας Μιλένας Αποστολάκη.
«Ψήφισα σειρά νομοσχεδίων γνωρίζοντας ότι δεν εκφράζω τη βούληση των πολιτών που με εξέλεξαν, αξιολογώντας ως πρώτιστο καθήκον μου την αποφυγή της χρεοκοπίας και της επακόλουθης στάσης πληρωμών», εξομολογείται η κυρία Αποστολάκη.
Ερώτημα: Είχε άραγε το ηθικό δικαίωμα η κυρία Αποστολάκη να πράξει αυτό που περιγράφει; Να πάει κόντρα στη βούληση των πολιτών που την εξέλεξαν. Εμείς λέμε όχι, αλλά μικρή αξία έχει η γνώμη μας. Αυτό θα το κρίνουν οι ψηφοφόροι της, αυτός είναι ο υπέρτατος κριτής.
Καλώς ή κακώς, πάντως, όπως ομολογεί η ίδια το έπραξε. Πήγε αντίθετα με τη βούληση των ψηφοφόρων της, άρα αλλοίωσε την λαϊκή εντολή!
Τα πράγματα περιπλέκονται ακόμη περισσότερο, ωστόσο, γιατί στη συνέχεια της επιστολής της η κυρία Αποστολάκη επικρίνει τον κ. Παπανδρέου γιατί με το δημοψήφισμα επιχειρεί με ανεπίτρεπτο τρόπο να υποκαταστήσει τη λαϊκή βούληση!
Προς επίρρωσιν των λεγομένων παραθέτουμε αυτούσιο το απόσπασμα. «Έχω χρέος να αντισταθώ σε αυτή τη λαθεμένη πολιτική επιλογή που διχάζει, επιχειρώντας ανεπίτρεπτα να υποκαταστήσει τη λαϊκή εντολή»!
Ο τελευταίος… ασπασμός έρχεται όταν η κυρία Αποστολάκη αιτιολογεί το λόγο για τον οποίο ενώ ανεξαρτητοποιείται από το ΠΑΣΟΚ, δεν υποβάλει την παραίτηση της. «Οι στιγμές είναι κρίσιμες και οι πολίτες έχουν ανάγκη να εκπροσωπούνται από βουλευτές που εξέλεξαν. Για τον λόγο αυτόν δεν παραιτούμαι από την εντολή που μου έδωσαν οι συμπολίτες μου, αλλά ανεξαρτητοποιούμαι αποχωρώντας από την Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ», σημειώνει η κυρία Αποστολάκη!
Μα η ίδια δεν αποκάλυψε στην αρχή της επιστολής της ότι ψήφισε σειρά νομοσχεδίων, γνωρίζοντας ότι δεν εκπροσωπεί τη βούληση των πολιτών που την εξέλεξαν;
Είναι τα λαμπερά πρόσωπα που έψαχνε ο νεωτεριστής Πρωθυπουργός για να σηματοδοτήσουν την ανανέωση στην πολιτική. Αυτό ζήτησε από αυτές, αυτό έπραξαν και οι ίδιες. Προχωρούν στην ανανέωση της πολιτικής από τα πάνω, ζητούν την κεφαλή του επί πίνακι.
Παρ’ ότι παραμένει αδιευκρίνιστο ποια είναι τα κοινά τους σημεία στην πολιτική, στη ζωή είναι γνωστό σε όλους μας ότι τις ενώνουν πολλά: η αγάπη στο προσεγμένο ντύσιμο, τα ακριβά ρολόγια, το καλό φαγητό, τα ταξίδια και η αμφισβήτηση της ανδροκρατούμενης κοινωνίας.
Ευτυχώς όμως σήμερα το έλλειμμα γνώσης που μας χαρακτήριζε, σε σχέση με τις πολιτικές τους καταθέσεις, τις απόψεις τους για την εκσυγχρονισμό της χώρας, την πορεία της οικονομίας, καθώς και τις θέσεις τους σε ειδικότερα ζητήματα όπως ο ρόλος των μαζών στη διαμόρφωση του κοινωνικού γίγνεσθαι, καλύφθηκε πλήρως.
Μεμιάς γίναμε σοφότεροι. Τι μάθαμε;
ΕΥΑ ΚΑΙΛΗ
Από τη κυρία Καϊλή μάθαμε ότι όταν μια κυβέρνηση δεν ζητάει εξαρχής τη «συμμετοχή όλων των Ελλήνων» στη λήψη μιας απόφασης, δεν έχει δικαίωμα να το ζητήσει εκ των υστέρων. Δεν δικαιούται. Έτσι απλά, δεν δικαιούται.
Παραθέτουμε αυτούσιο το επίμαχο απόσπασμα της επιστολής που απέστειλε η κυρία Καϊλή στον κ. Παπανδρέου.
«Η διακυβέρνηση μας χαρακτηρίστηκε από Ιστορικά διλήμματα, με κρισιμότερο εκείνο της προσφυγής μας στο ΔΝΤ. Εφόσον δεν ζητήθηκε τότε η συμμετοχή όλων των Ελλήνων πολιτών, και καθώς το ΠΑΣΟΚ ενσαρκώνει την Ευρωπαϊκή Προοπτική της χώρας, δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να θέσουμε σε αμφισβήτηση αυτή την προοπτική μέσω δημοψηφίσματος ή οποιασδήποτε άλλης διαδικασίας»!
Γιατί δεν έχουν το δικαίωμα, η κυρία Καϊλή θεώρησε περιττό να εξηγήσει. Εμείς πάλι εσφαλμένα μέχρι σήμερα νομίζαμε ότι οι πολιτικοί δεν έχουν δικαίωμα να αμφισβητούν τις αποφάσεις των πολιτών, όποιες κι αν είναι, καλές ή κακές, ώριμες ή ανώριμες, πολλώ δε μάλλον όταν αυτές επικυρώνονται με την ψήφο τους.
Η ευθύνη βαραίνει εμάς, που δεν είμαστε σε θέση να αναγνωρίσουμε ότι οι κοινωνίες πορεύονται με τις αποφάσεις που λαμβάνουν οι πεφωτισμένες ηγεσίες.
Η ευθύνη βαραίνει εμάς που δεν αποδεχόμαστε λόγω ιδεολογικών αγκυλώσεων την πρωτοπορία των ελίτ έναντι των λαϊκών μαζών, που δεν αναγνωρίζουμε την ανωριμότητα των άτακτων κοινωνικών συνόλων που ψηφίζουν με θυμικό και με συναίσθημα και όχι με λογική και ενάρετη σκέψη.
Η ευθύνη βαραίνει εμάς που δεν πιστεύουμε στην πλατωνική εκδοχή της ιδανικής πολιτείας, στο αριστοκρατικό έκδοχο της Δημοκρατίας.
Τι άλλο μάθαμε από την κυρία Καϊλή; Με ποιον διαλεκτικό τρόπο πρέπει να λες τη γνώμη σου, πώς να διεκδικείς από ένα Πρωθυπουργό να αναγνωρίσει το λάθος του και να αλλάξει μια απόφαση. Με ποιον κομψό τρόπο μπορείς να υποδείξεις σε ένα δημοκρατικά εκλεγμένο Πρωθυπουργό να παραχωρήσει τη θέση του σε ένα άλλο πρόσωπο.
Ας τα δούμε ένα-ένα, ξεκινώντας από το τελευταίο. Πως η κυρία Καϊλή ζητεί από τον κ. Παπανδρέου να πάψει να είναι Πρωθυπουργός. «Εδώ που έχουνε φτάσει τα πράγματα, είναι απαραίτητο να ληφθεί πρωτοβουλία από εσάς, για μια νέα κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας και Συνεργασίας, με Πρωθυπουργό πρόσωπο κοινής αποδοχής»!
Με ποιόν γλυκό και κομψό τρόπο η Καϊλή ζητά από τον Πρωθυπουργό να μην προχωρήσει στην απόφαση του για διεξαγωγή δημοψηφίσματος; «Θεωρώ αυτονόητο αγαπητέ Πρόεδρε, ότι τα σχέδια περί Δημοψηφίσματος θα εγκαταλειφθούν άμεσα και ρητά»!
ΧΑΡΑ ΚΕΦΑΛΙΔΟΥ
Εξίσου ενδιαφέρουσα είναι η επιστολή της κυρίας Χαράς Κεφαλίδου, βουλευτού Δράμας, την ύπαρξη της οποίας ομολογώ και κάνω αυστηρή κριτική στον εαυτό μου, παρ’ ότι επαγγελματίας δημοσιογράφος επί 20 συναπτά έτη, δεν γνώριζα μέχρι χθες!
Ομολογουμένως το πιο ενδιαφέρον στοιχείο της επιστολής που απέστειλε η κυρία Κεφαλίδου προς τον Πρωθυπουργό εντοπίζεται στην επικεφαλίδα που βάζει στην έννοια του ηγέτη. «Οι ηγέτες πρέπει να αίρονται στο ύψος των περιστάσεων και, αν χρειάζεται, να ενεργούν με αυτοθυσία», υπενθύμισε στον κ. Παπανδρέου.
Το άλλο σημείο της επιστολής της κυρίας Κεφαλίδου που εντυπωσιάζει, συνδέεται με την απόφαση του κ. Παπανδρέου να ζητήσει τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την επικύρωση της δανειακής σύμβασης. Όπως ο καθένας έτσι και η κυρία Κεφαλίδου δικαιούται να έχει θετική ή αντίθετη γνώμη, μπορεί και πρέπει να κρίνει με πολιτικά επιχειρήματα εάν είναι σωστή ή εσφαλμένη η απόφαση ενός ηγέτη κράτους. Η ίδια, ωστόσο, έκρινε σκόπιμο να αντλήσει επιχειρήματα και από την επιστήμη της ψυχολογίας, χαρακτηρίζοντας τη συγκεκριμένη απόφαση του κ. Παπανδρέου ως «αψυχολόγητη»!
«Η χθεσινή αιφνιδιαστική και αψυχολόγητη αναγγελία του δημοψηφίσματος με έχει κάνει να αμφιβάλλω για κάτι που μέχρι χθες θεωρούσα βέβαιο: ότι είμαι μέλος μιας ομάδας που πασχίζει να σώσει την πατρίδα από τη χρεοκοπία», αναφέρει η κυρία Κεφαλίδου. Δικαίωμα της να αμφιβάλει για ό,τι θέλει, θα μπορούσε να αντιτείνει κανείς, όπως και για το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι η απόφαση του κ. Παπανδρέου υπήρξε αιφνιδιαστική. Πως μπορεί να γνωρίζει όμως με βεβαιότητα η κυρία Κεφαλίδα ότι η συγκεκριμένη απόφαση ήταν αψυχολόγητη και όχι το αντίθετο, δεν το γνωρίζουμε.
ΜΙΛΕΝΑ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗ
Εκεί, ωστόσο, που σηκώνει κανείς τα χέρια ψηλά, παραδίδοντας σώμα και πνεύμα, είναι στην επιστολή της κυρίας Μιλένας Αποστολάκη.
«Ψήφισα σειρά νομοσχεδίων γνωρίζοντας ότι δεν εκφράζω τη βούληση των πολιτών που με εξέλεξαν, αξιολογώντας ως πρώτιστο καθήκον μου την αποφυγή της χρεοκοπίας και της επακόλουθης στάσης πληρωμών», εξομολογείται η κυρία Αποστολάκη.
Ερώτημα: Είχε άραγε το ηθικό δικαίωμα η κυρία Αποστολάκη να πράξει αυτό που περιγράφει; Να πάει κόντρα στη βούληση των πολιτών που την εξέλεξαν. Εμείς λέμε όχι, αλλά μικρή αξία έχει η γνώμη μας. Αυτό θα το κρίνουν οι ψηφοφόροι της, αυτός είναι ο υπέρτατος κριτής.
Καλώς ή κακώς, πάντως, όπως ομολογεί η ίδια το έπραξε. Πήγε αντίθετα με τη βούληση των ψηφοφόρων της, άρα αλλοίωσε την λαϊκή εντολή!
Τα πράγματα περιπλέκονται ακόμη περισσότερο, ωστόσο, γιατί στη συνέχεια της επιστολής της η κυρία Αποστολάκη επικρίνει τον κ. Παπανδρέου γιατί με το δημοψήφισμα επιχειρεί με ανεπίτρεπτο τρόπο να υποκαταστήσει τη λαϊκή βούληση!
Προς επίρρωσιν των λεγομένων παραθέτουμε αυτούσιο το απόσπασμα. «Έχω χρέος να αντισταθώ σε αυτή τη λαθεμένη πολιτική επιλογή που διχάζει, επιχειρώντας ανεπίτρεπτα να υποκαταστήσει τη λαϊκή εντολή»!
Ο τελευταίος… ασπασμός έρχεται όταν η κυρία Αποστολάκη αιτιολογεί το λόγο για τον οποίο ενώ ανεξαρτητοποιείται από το ΠΑΣΟΚ, δεν υποβάλει την παραίτηση της. «Οι στιγμές είναι κρίσιμες και οι πολίτες έχουν ανάγκη να εκπροσωπούνται από βουλευτές που εξέλεξαν. Για τον λόγο αυτόν δεν παραιτούμαι από την εντολή που μου έδωσαν οι συμπολίτες μου, αλλά ανεξαρτητοποιούμαι αποχωρώντας από την Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ», σημειώνει η κυρία Αποστολάκη!
Μα η ίδια δεν αποκάλυψε στην αρχή της επιστολής της ότι ψήφισε σειρά νομοσχεδίων, γνωρίζοντας ότι δεν εκπροσωπεί τη βούληση των πολιτών που την εξέλεξαν;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου