Του Γιώργου Παγουλάτου*
Από νωρίς φάνηκε ότι η πορεία
εξόδου από τη φοβερή αυτή κρίση θα είναι, μεταξύ άλλων, μια διαρκής
αντιπαράθεση ανάμεσα στους καθ’ έξιν αισιόδοξους και στους κατ’
επάγγελμα καταστροφολόγους. Είναι ακόμα πολύ πρόωρο να αναγορευθεί
νικητής.
Η χώρα δεν σωζόταν αν δεν γυρνούσαν τα «μάκρο», τα συνολικά μεγέθη της οικονομίας: τα δύο τεράστια ελλείμματα έπρεπε να εξαλειφθούν, ο πληθωρισμός να πέσει κάτω από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης. Με τη μείωση των παραπάνω, η χώρα πέτυχε το μίνιμουμ αναγκαίο: τη δυνατότητα να συνεχίσει να υπάρχει στο ευρώ και τον χρόνο για να διορθώσει όσα έπρεπε να διορθωθούν.
Η χώρα δεν σωζόταν αν δεν γυρνούσαν τα «μάκρο», τα συνολικά μεγέθη της οικονομίας: τα δύο τεράστια ελλείμματα έπρεπε να εξαλειφθούν, ο πληθωρισμός να πέσει κάτω από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης. Με τη μείωση των παραπάνω, η χώρα πέτυχε το μίνιμουμ αναγκαίο: τη δυνατότητα να συνεχίσει να υπάρχει στο ευρώ και τον χρόνο για να διορθώσει όσα έπρεπε να διορθωθούν.














