Τα τελευταία χρόνια της κρίσης είναι
αλήθεια ότι αμφισβητούνται αλλά και επαναθεμελιώνονται βασικές έννοιες. Η
συγκυριακή αλλά ιδεολογικοπολιτικά νόθα διαίρεση μεταξύ «μνημονιακών»
και «αντιμνημονιακών» αλλοίωσε τις παραδοσιακές πολιτικές συμπεριφορές
και ανέδειξε νέους πολιτικούς σχηματισμούς που «καβάλησαν» το κύμα της
κοινωνικής δυσαρέσκειας.
Μέσα στο κλίμα αυτό, η κοινωνία
δυσκολεύεται να κάνει ψύχραιμες αποτιμήσεις που αφορούν την πορεία της
πατρίδας μας μέσα στον μακρύ ιστορικό χρόνο. Ο εκλογικός κύκλος ήταν από
την άποψη αυτή πολύ άδικος για το ΠΑΣΟΚ που του έτυχε να διαχειριστεί
τη σκληρή φάση της ανοικτής κρίσης και να απαντήσει σε ανυπόφορα
διλήμματα. Με βασικό αυτό ανάμεσα στην ασύντακτη χρεοκοπία και την
εκβιαστική αποδοχή ενός κακού προγράμματος, υπαγορευμένου από τις
κυρίαρχες στην Ευρώπη αντιλήψεις, πολιτικά συντηρητικές και οικονομικά
νεοφιλελεύθερες.