του Χρήστου Ελευθευρίου
Το 1999 ήταν. Κοιτώ τη φωτογραφία
κάτω από το τζάμι του γραφείου. Η ματιά μου περνά και από τις άλλες φωτογραφίες
– άλλες χρονιές, άλλα παιδιά, στιγμές, συναισθήματα, αναμνήσεις.
Ναι, το 1999 ήταν. Τη χρονιά των
καταλήψεων και του «κάτσε καλά Γεράσιμε».
Πάνω από δεκαπέντε χρόνια
πέρασαν. Για μένα όμως είναι σα χθεςž παρά το ξεθώριασμα της
φωτογραφίας, νιώθω ότι είμαι και γω μέσα σε αυτή, σήμερα, και αντικρίζω πίσω από
το ξεθώριασμα τα νεανικά αυτά πρόσωπα με τα βλέμματα που μου έδιναν τη δύναμη
και την αντοχή να συνεχίζω.