Το μεγάλο ζήτημα είναι ότι εμφανίστηκε «μεθυσμένος» από μια μεγάλη
παρεξήγηση. Από την παρεξήγηση ότι η ελληνική κοινωνία τον στηρίζει σε
ρήξη με την Ευρώπη. Ενώ τον στηρίζει - μαζί με όλους μας - σε μια
ουσιαστική διαπραγμάτευση που θα φέρει κάτι καλύτερο για την Ελλάδα και
τους Έλληνες.
Ο κ. Τσίπρας ας λάβει υπόψη του το εξής:
Η υψηλή δημοσκοπική αποδοχή της νέας κυβέρνησης είναι από πλευράς
ποσοστών αντίστοιχη με την αποδοχή που είχε αμέσως μετά τις εκλογές του
2009 η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με πρωθυπουργό τον κ. Γιώργο Παπανδρέου. Και
ο τότε νέος υπουργός οικονομικών ήταν αποδεκτός σε ποσοστά συγκρίσιμα
με αυτά του κ. Βαρουφάκη!
Ας αναζητήσει τις τότε έρευνες της κοινής γνώμης.
Ας αναζητήσει τις τότε έρευνες της κοινής γνώμης.
Ίσως αυτές οι δημοσκοπικές εντυπώσεις τον οδήγησαν σε μια πρωτοφανή
αλαζονεία, στην αίσθηση ότι καθοδηγεί αμετάκλητες πανευρωπαϊκές
εξελίξεις.
Το τεράστιο θεσμικό ζήτημα είναι όμως ότι εξέφρασε μια
βαθειά αντιδημοκρατική αντίληψη λέγοντας ότι η ψήφος στις εκλογές της
25ης Ιανουαρίου ήταν ψήφος καθεστωτικής αλλαγής !
Με τέτοιες
αντιλήψεις δυσκολεύει τον εαυτό του και τελικά τη χώρα να κάνει αύριο
μια ουσιαστική και αποτελεσματική διαπραγμάτευση. Γιατί άλλο σοβαρή
διαπραγμάτευση μεταξύ κρατών και θεσμών και άλλο ο απλοϊκός διδακτισμός
σε διεθνές επίπεδο.
Ευχόμαστε και ελπίζουμε επιδίωξη του κ.
Τσίπρα να μην είναι η μετατροπή της διαπραγμάτευσης με την ευρωζώνη και
το ΔΝΤ σε εσωτερικό εκβιασμό που θα ζητά από τον ελληνικό λαό να
υπερψηφίσει υπερήφανα το αδιέξοδο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου