Εδώ και πολύ καιρό θέλω να γράψω προβληματισμούς
και σκέψεις μου για τα όσα συμβαίνουν στην Ελληνική οικονομία και στην
Ευρώπη γενικότερα. Όμως παρά τις
σπουδές μου στην την Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή Θεσσαλονίκης (σήμερα
Πανεπιστήμιο Μακεδονίας) και τα τριάντα χρόνια που δίδασκα μαθήματα της
ειδικότητας μου (Μικρο-Μακροοικονομία, Χρηματοοικονομική Λογιστική κ.α.)
δεν ένοιωθα ότι μπορούσα να συνεισφέρω ουσιαστικά στη συζήτηση για την
οικονομική κρίση που διέρχεται η Ελλάδα και η Ευρώπη.
Δύο είναι οι λόγοι:
Α. Οικονομικές έννοιες όπως:
- selective default (επιλεκτική χρεωκοπία).
- CDS (Credit Default Swap) ή απλά ασφάλιστρα κινδύνου.
- Haircut (κούρεμα). Ηaircut στο διαδίκτυο σημαίνει κούρεμα μαλλιών!!!!!
- PSI (Private Sector Involvement). Ανταλλαγή ομολόγων από τον ιδιωτικό
τομέα με κουρεμένα ομόλογα ή μεγαλύτερης (long term) χρονικής διάρκειας.
- EFSF (European Financial Stability Facility) Ευρωπαϊκό Ταμείο
Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
Εύκολα ίσως μεταφράζονται ή παραφράζονται στα ελληνικά, όμως είναι ελάχιστοι αυτοί που διδάχθηκαν και ακόμη λιγότεροι αυτοί που ξέρουν τι πραγματικά σημαίνουν. Τι κρύβεται πίσω από αυτές και τι επιπτώσεις έχουν στην κοινωνία και την οικονομία. Και όμως όλοι μιλούν για αυτές σαν να τις έχουν σπουδάσει στα μεγαλύτερα Πανεπιστήμια. Βγαίνουν στα τηλεπαράθυρα (τοπικής και πανελλαδικής εμβέλειας) και με περισπούδαστο ύφος κατακεραυνώνουν τους πάντες και τα πάντα απολαμβάνοντας τα φώτα της δημοσιότητας έστω και για λίγα λεπτά.
Και αυτά όταν ακόμη και καθηγητές Οικονομικών Πανεπιστημίων πιάνονται αδιάβαστοι σε πολλά θέματα και διαψεύδονται την επομένη, γιατί και οι ίδιοι δεν συνάντησαν στην καριέρα τους τέτοια οικονομικά τσουνάμι. Οικονομολόγοι αναλύουν τα ζητούμενα ανάλογα με την πολιτική τους τοποθέτηση (λες και η χρεοκοπία έχει χρώμα), πολιτικοί αναλυτές, δημοσιογραφίσκοι δευτερογενούς πληροφόρησης και κάθε λογής ειδικότητες έχουν άποψη επί παντός επιστητού....
Β. Σήμερα γράφεται ένα νέο κεφάλαιο στην πολιτική οικονομία που εμπλουτίζεται καθημερινά με νέες ιδέες (πιο συντηρητικές, πιο σκληρές για την κοινωνία). Σε κάθε σύνοδο κορυφής στην ΕΕ έχουμε νέα κεφάλαια προς μελέτη. Και μόνο ένα αποτελεί σίγουρη διαπίστωση.
Ως πεδίο άσκησης των οικονομικών θεωριών και μοντέλων έχει επιλεγεί ποιός άλλος; η ΕΛΛΑΔΑ.
Ο τίτλος του έργου: Μαθαίνοντας μοντέρνα πολιτική οικονομία στο κεφάλι της Ελλάδας!!!
Θα μπορέσουμε να μάθουμε άραγε ποτέ πόσα κέρδισαν και κερδίζουν καθημερινά οι παγκόσμιοι κερδοσκόποι από αυτά τα case studies;
Θα μου πείτε: εσύ τι προτείνεις;
Προτείνω και εγώ ότι προτείνει όλος ο κόσμος : τη μαγική ΑΝΑΠΤΥΞΗ, μείωση της γραφειοκρατίας, πάταξη της φοροδιαφυγής κλπ.
Ποιός όμως θα κάνει την ανάπτυξη; Ο δημόσιος ή ο ιδιωτικός τομέας;
Με ποιό νόμισμα; Με ένα υπερτιμημένο ευρώ ή με δραχμή, με συνεχείς υποτιμήσεις και το Νομισματοκοπείο να τυπώνει συνέχεια χαρτονόμισμα. Σε ποιο διεθνές και ευρωπαϊκό περιβάλλον; Με ποια αξιοπιστία μέσα κι έξω από τη Χώρα; Με ποια παραγωγική βάση; Με ποιες εισαγωγές και εξαγωγές; Σε ποιο διοικητικό και φορολογικό περιβάλλον; Με ποιες πολιτικές θέσεις αλλά και συμπεριφορές; Προκύπτουν εκατοντάδες ερωτήματα που θέλουν τις αντίστοιχες απαντήσεις.
Γι’ αυτό όταν καλούμαστε να εκφέρουμε τις απόψεις μας δημόσια ας έχουμε υπόψη μας και το αρχαίο : κρείττον το σιγάν.....
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία!
Δημήτριος Αμπάζης
Οικονομολόγος - Αν. Διοικητής Νοσοκομείου Κοζάνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου