Πας μη Έλλην βάρβαρος …ή… Έλληνας είναι όποιος μετέχει της ελληνικής παιδείας;

Η αλλαγή που προτείνεται από την κυβέρνηση για τον τρόπο απονομής της ελληνικής ιθαγένειας είναι από τις πιο ρηξικέλευθες ιδέες που έχουν προταθεί και θα μεταβάλλει το εκλογικό σώμα (γιατί, ας μιλήσουμε σοβαρά, ΑΥΤΟ ενδιαφέρει τους πάντες τη δεδομένη στιγμή) κατά τρόπο που δεν μπορεί ακόμα να προσδιοριστεί/αξιολογηθεί (ΚΙ ΑΥΤΟ τρομάζει τους πάντες τη δεδομένη στιγμή….).

Ας αφήσουμε τις ακραίες θέσεις ένθεν κακείθεν της πολιτικής ίριδος (καλά, κ. Καρατζαφέρη μας, ΔΕΝ είστε στα άκρα, το εμπεδώσαμε – απλά οι θέσεις σας είναι ακραίες). Τα πάνω από 2.500 σχόλια πολιτών πάντως, μέχρι στιγμής, στο opengov.gr στη δημόσια διαβούλευση της συγκεκριμένης νομοθετικής πρωτοβουλίας αποδεικνύουν την αγωνία και την κρισιμότητα του θέματος που διαπερνά κόμματα και ιδεολογίες.

Κάποιοι χαρακτηριστικοί όροι, όπως η Ντορική «αφομοίωση» και η Παπανδρεϊκή «ένταξη», καταδεικνύουν τη διχογνωμία των δύο πολιτικών (κομμάτων). Από τη μία μεριά ‘Αφομοίωση’, δηλαδή απορρόφηση των ξένων πληθυσμών, σε αντίθεση με την ‘ένταξη’ από την άλλη, δηλαδή αναμόρφωση του εκπαιδευτικού συστήματος, ώστε να προετοιμάσει και να υποδεχθεί μετανάστες και διατήρηση της προσωπικής ταυτότητας. Ο κ. Σαμαράς, βέβαια, προ της εκλογής του είχε τοποθετηθεί υπέρ της χορήγησης της υπηκοότητας, αλλά, έκτοτε δεν έχει εκφραστεί καθαρά. Στους κόλπους της Νέας Δημοκρατίας βέβαια υπάρχει όλο το φάσμα των απόψεων από το απόλυτο όχι μέχρι και το ναι (και ως γνήσιο κόμμα που εκφράζει τη φιλελεύθερη παράταξη όλα τα ενδιάμεσα  στάδια). 

Λίγο ως πολύ οι απόψεις των πολιτικών κομμάτων εκφράζουν τις απόψεις της κοινωνίας για ένα θέμα που δεν αφήνει κανέναν αδιάφορο. Όλοι μας έχουμε να διηγηθούμε ιστορίες με παράνομους ή νόμιμους μετανάστες και όλοι μας έχουμε συγγενή ή γνωστό που υπήρξε ή είναι μετανάστης και συγκρίνουμε τις μεταναστευτικές πολιτικές. Η διαφορά είναι ότι μέχρι σήμερα η Ελλάδα απλά δεν είχε μεταναστευτική πολιτική. Και δεν υπάρχει από ότι φαίνεται κυρίαρχη άποψη στην ελληνική κοινωνία παρά μόνο συγκυριακές σκέψεις: Ναι, δε θέλαμε να κρατήσει την ελληνική σημαία ο Οδυσσέας Τσενάι αλλά οι περιπτώσεις  Πύρρου Δήμα/Κάχι Κακιασβίλι/Μιρέλας Μανιάνι και πολλών άλλων είναι διαφορετικές…. ή έτσι λέμε στους εαυτούς μας…Ναι, τα «καημένα» τα παιδάκια που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν εδώ, και τόνωσαν το δημογραφικό μας και ανέστησαν τα χωριά μας ήταν καλά, αλλά όχι και να αποκτήσουμε Αλβανό/Πακιστανό/Νιγηριανό Πρωθυπουργό μια μέρα….

Στους ισχυρισμούς του Πρ. Παυλόπουλου ότι με το νομοσχέδιο αυτό θα «δίνεται αφειδώς η ιθαγένεια με όρους μάλιστα αυτοματισμού σε ανθρώπους που δεν είχαν τέτοια πρόθεση και δεν αισθάνονται Έλληνες, αλλά αναγκαστικά θα ακολουθήσουν τη διαδικασία αυτή γιατί δεν έχουν άλλη διέξοδο ισότιμης κοινωνικής ένταξης» (κυριακάτικος Αδέσμευτος Τύπος) να του θυμίσουμε τους Πομάκους, τους Ρομά και τους μουσουλμάνους της Θράκης που ούτε ως Έλληνες αυτοπροσδιορίζονται, ούτε της Ελληνικής παιδείας μετέχουν αυτοβούλως και ούτε το ορθόδοξο δόγμα ασπάζονται. Και ΕΙΝΑΙ Έλληνες. Και θα δεχόμουν να πεισθώ για τον προβληματισμό του κ. Παυλόπουλου εάν  πρωτίστως με έπειθε εκείνος ότι είναι ειλικρινής και ότι είχε χειριστεί ο ίδιος κάπως, έστω και λαθεμένα, το θέμα επί θητείας του στο υπουργείο Εσωτερικών….

Το θέμα βεβαίως είναι πολύ πιο σύνθετο και περίπλοκο από ότι παρουσιάζεται εδώ: ισχυρά οικονομικά και κοινωνικά (κάποιοι ισχυρίζονται και εθνικά) συμφέροντα κρύβονται πίσω από τις καραβιές λαθρομεταναστών που «πιάνουν» καθημερινά τις ελληνικές ερημικές ακτές και τα «φορτία» που παραλαμβάνονται οδικώς…Η μόνη σταθερά είναι ότι το μεταναστευτικό επιβάλλεται να λυθεί. Κι αν έως τώρα δεν είχε ασχοληθεί σοβαρά κανείς, αναλογιζόμενος το πολιτικό κόστος, ήγγικεν η ώρα, αυτή η κυβέρνηση να το πράξει με σοβαρότητα και αποφασιστικότητα, λαμβάνοντας υπόψη της όλες τις παραμέτρους και όλες τις απόψεις: από του κυρίου – δεν είμαι άκρα- Καρατζαφέρη και του κ. Ιερώνυμου (ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω δύναται να βοηθήσει σε μεγάλο βαθμό οικονομικά και κοινωνικά σ’ αυτό το εγχείρημα) μέχρι των πιο προοδευτικών φωνών της πολυπολιτισμικής/διεθνιστικής ιδεολογίας.

Vamp