(Λκ. ιστ΄ 19-31)
«Πτωχός δέ τις ἦν ὀνόματι Λάζαρος»
Μεγάλο χάσμα ὑπῆρχε ἀνάμεσα στόν πλούσιο
καί στόν πτωχό Λάζαρο, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, στούς ὁποίους ἀναφέρεται ἡ
σημερινή Εὐαγγελική περικοπή, ὄχι μόνο μετά τό θάνατό τους, ἀλλά ἀκόμα
ἀπό τήν παροῦσα ζωή. Ὁ πρῶτος ζοῦσε μέσα στήν χλιδή καί στήν καλοπέραση.
Ὁ δεύτερος μέσα στόν πόνο, στήν στέρηση καί στήν ἐγκατάλειψη. Ὁ
πλούσιος εἶχε φίλους πού τούς καλοῦσε στό ἀνάκτορό του καί παρέθετε γιά
χάρη τους πολυτελῆ γεύματα.