Από το agropost.gr 17/9/18
Οι πελεκάνοι ξεθάρρεψαν, έγιναν φιλαράκια με τους ψαράδες
μπαμ μπαμ. Γέμισε η λίμνη γουλιανούς, πεταλούδες και πρίκια, έχουν
όφελος. Το ’74 ξεκίνησε η ιστορία. Ο Αλιάκμονας δεσμεύτηκε στην τεράστια
λεκάνη, με ένα φράγμα στο χωριό Πολύφυτο. Ετσι έγινε η λίμνη.
40 χρόνια. Αγνώριστος ο τόπος. Μαζί και η μοίρα του. Από κοιλάδα
λίμνη, και οι αγρότες άφησαν τις αξίνες κι έπιασαν τα δίχτυα,
εμπλουτίστηκαν τα νερά με γόνους, βγαίνουν τώρα τα τελάρα φίσκα. Οχι πως
άφησαν τη γη. Ονομαστά σταφύλια δίνουν κρασί εκλεκτό και το καλοκαίρι
μοσχοβολά ο τόπος από τα πιο νόστιμα ροδάκινα της Ελλάδας.
Της ΔΕΗ είναι η λίμνη. 400 εκατομμύρια κιλοβατώρες τον χρόνο παράγει ο
υδροηλεκτρικός σταθμός, λες για να πάρει άφεση για τους γειτονικούς
ΑΗΣ. Σε αντιδιαστολή με τα λιγνιτωρυχεία απλώνει εκατοντάδες εκατομμύρια
κυβικά νερό για πότισμα και ενέργεια, για να ‘χει να χορταίνει και το
μάτι ομορφιά κι αντανακλάσεις, να ‘χουν κι οι δραστήριοι τύποι πεδίο
δράσης.
Γιατί πρόλαβε και εξελίχθηκε και σε νούμερο ένα λίμνη για σκι και
κωπηλασία, βλέπεις. Θα σ’ τα πει όλα ο δραστήριος ναυτικός όμιλος
Κοζάνης. Εχει στήσει το τσαρδάκι του πλάι στη λίμνη και στη μαρίνα και
συμβάλλει τα μέγιστα στην ανάδειξη του τόπου.
Μαζεύτηκε έτσι κόσμος. Μαζεύτηκαν και πουλιά. Καθαρά νερά, άφθονη
τροφή κι ένα απίθανο φυσικό περιβάλλον τριγύρω. Τι άλλο να ζητήσουν; Τα
πουλιά. Οι άνθρωποι θέλουν πάντα κάτι