Του Γρηγόρη Κοντού
Σε εποχές σκληρές, όπως η δική μας, αρχίζει να φαντάζει ότι
η ποίηση γίνεται το καταφύγιο που… φρονούμε ότι θα θεραπεύσει το άλγος μας. Τότε μπορούμε ίσως
να καταλάβουμε ότι ο λόγος και η ποίηση δεν δίνουν, αλλά σίγουρα δείχνουν λύσεις.
Κι οι ποιητές, αυτά τα πρεσβυωπικά γερόντια (Αργ. Χιόνης) παίρνουν το αίμα τους
πίσω για όσα χρόνια λένε, μα δεν τα ακούμε.
Σκέψεις που έγιναν μετά την δραματοποιημένη μουσικοποιητική
παράσταση, που την υπέγραψε η ευαισθησία του Μανώλη Χατζημανώλη και της
Φωτεινής Χατζάρα.