Γράφει ο Γιώργος Παγουλάτος
Τίποτα πιο απρόβλεπτο από το
παρελθόν», έλεγαν κάποτε οι γνώστες των σταλινικών μεθόδων. Η εξουσία
έχει τα μέσα να αναγορεύει το αφήγημά της σε επίσημη ιστορία.
Αναδεικνύοντας εξιλαστήρια θύματα για να στρέψει την προσοχή μακριά από
τους δράστες. Εφευρίσκοντας ανύπαρκτες συνωμοσίες για να θολώσει τα
νερά. Μεταφέροντας τη συζήτηση από το κεντρικό στο επουσιώδες ή στο
ανύπαρκτο. Τυλίγοντας την πραγματικότητα με ένα νέφος σχετικοποίησης.
Διοχετεύοντας φήμες και «ερωτήματα», που με τη βοήθεια προθύμων ΜΜΕ θα
μετατραπούν σε «ειδήσεις», και με λίγη τύχη σε δικαστικές διώξεις. Και
κάπως έτσι ξαναγράφεται η ιστορία ή διαμορφώνεται το κυρίαρχο αφήγημα.
Η υπόθεση της αέναης παραπομπής του τ. επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου είναι εμβληματική. Μια υπόθεση που δεν θα έπρεπε ποτέ να είχε εισαχθεί, αναβιώνει δικαστικά και αξιοποιείται πολιτικά. Η εκμετάλλευσή της από την επικοινωνιακή συγχορδία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και γνωστών αξιωματούχων της τελευταίας κυβέρνησης Καραμανλή δεν αφήνει καμία αμφιβολία για τις προθέσεις και τις στοχεύσεις.
Η υπόθεση της αέναης παραπομπής του τ. επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου είναι εμβληματική. Μια υπόθεση που δεν θα έπρεπε ποτέ να είχε εισαχθεί, αναβιώνει δικαστικά και αξιοποιείται πολιτικά. Η εκμετάλλευσή της από την επικοινωνιακή συγχορδία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και γνωστών αξιωματούχων της τελευταίας κυβέρνησης Καραμανλή δεν αφήνει καμία αμφιβολία για τις προθέσεις και τις στοχεύσεις.