Πρώτα είναι η παράνοια διαφόρων ψεκασμένων που σέρνουν έναν άνθρωπο
στη Δικαιοσύνη επειδή, λέει, διόγκωσε το έλλειμμα για να μπούμε στο
Μνημόνιο.
Με βασική μάρτυρα μια κυρία που ισχυρίζεται ότι την κυνηγούσαν στην εθνική οδό να τη δολοφονήσουν για να μην αποκαλύψει την αλήθεια.
Πότε μπήκαμε στο Μνημόνιο; Τον Μάιο 2010. Πότε πήγε ο Γεωργίου στην ΕΛΣΤΑΤ; Σχεδόν τέσσερις μήνες αργότερα!
Επειτα είναι η δουλοπρέπεια της κυβέρνησης που υποχρεώθηκε ταπεινωτικά από τους δανειστές να διασφαλίσει την απαλλαγή του Γεωργίου (παρά την Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου) και να του καταβάλει τις δαπάνες υπεράσπισης συν αποζημίωση επειδή έμπλεξε με τρελούς.
Βέβαια, όσο υπάρχουν ανισόρροποι, υπάρχουν και κατεργάρηδες.