Εξουσία επί των ερειπίων

Απάντηση στον αντιδήμαρχο και συμπολίτη κ. Λαζαριώτη Νίκο

Στο τρέχον φύλλο της μηνιαίας εφημερίδας του Μορφωτικού Ομίλου Βελβεντού, δημοσιεύτηκε επιστολή του αντιδημάρχου κ. Λαζαριώτη Νίκου, προς τους πολίτες του Βελβεντού με τον παραπλανητικό τίτλο: «Ξεκάθαρες θέσεις-Ξεκάθαρες σχέσεις». Όμως, όπως θα επιχειρηματολογήσουμε στη συνέχεια μόνο περί «ξεκάθαρων θέσεων και σκέψεων» δεν πρόκειται. Αντιθέτως πρόκειται για μια «έντεχνη απόπειρα παραπλάνησης και σύγχυσης» των πολιτών, χωρίς να «ξεκαθαρίζει» τίποτα που να μην είναι γνωστό εδώ και μήνες.

«Ξεκαθαρίζει» όμως κάποιες «ιδιαίτερα επικίνδυνες απόψεις» που, όπως θα διαφανεί στη συνέχεια, ίσως πολλοί δεν είχαν «προσέξει».

Παράλληλα όμως με τη έκδοση της εφημερίδας - και επιδιώκοντας οι απόψεις του να τύχουν μεγαλύτερης προσοχής - δημοσίευσε πριν μερικές μέρες την επιστολή του και σε έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα της ευρύτερης περιοχής μας, προφανώς γιατί με τον τρόπο αυτό θεώρησε (ή του «πρότειναν») ότι θα επιτευχθεί καλύτερα ο στόχος του. Μόνο που όπως θα έλεγε και ο Φρανσουά Μιτεράν: «Τα καταφέραμε. Τα δύσκολα τώρα αρχίζουν». Για να δούμε τι θα δούμε!

Πέντε (5) ολόκληρους μήνες χωρίς… φως (το ¼ τουλάχιστον του δικτύου ηλεκτροφωτισμού μέχρι σήμερα είναι εκτός λειτουργίας από τις καμένες λάμπες), σαράντα (40) μέρες (μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές) το νερό από αγωγό του δικτύου ύδρευσης(;) αναβλύζει από την… άσφαλτο στο κεντρικό ρεύμα της ανόδου προς Μετόχι (έχοντας δημιουργήσει «αδαπάνως» ένα μίνι παγοδρόμιο), οι αμέτρητες πια λακκούβες, (που ξεφυτρώνουν και πολλαπλασιάζονται μέρα με τη μέρα) δίνουν την ευκαιρία να… επανεκπαιδευτούμε στην οδήγηση, 10πλασιάστηκε(τουλάχιστον) τον προηγούμενο χρόνο η κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού (και όχι γιατί… λεφτά έχουμε), ανύπαρκτη χρηματοδότηση ή υποχρηματοδότηση των δομών εκπαίδευσης και πολιτισμού. Μήπως θέλετε να συνεχίσω, αγαπητέ συμπολίτη κ. Λαζαριώτη Νίκο, την παράθεση των επιπτώσεων, ως απόρροια των «ιδιαίτερων ευθυνών για τον πρώην Δήμο Βελβεντού» που έχετε, όπως αναφέρετε στην επιστολή σας, στον ένα μόλις χρόνο σαν αντιδήμαρχος;

Και εδώ ακριβώς εγείρεται το πρώτο ερώτημα και παράλληλα ένα πολύ ουσιαστικό θέμα. Τόσο πολιτικό και οικονομικό όσο και ηθικό. Πού πήγαν και πού πάνε, αγαπητέ συμπολίτη κ. Λαζαριώτη Νίκο, τα κονδύλια που σας έδωσε και σας δίνει η Πολιτεία και αντιστοιχούν στο Δήμο Βελβεντού; Μπορείτε να μας διαφωτίσετε; Γιατί εμείς εδώ δεν έχουμε δει τίποτα. Ή για να το πούμε διαφορετικά, έχουμε, όχι μόνο την αίσθηση αλλά και τη βεβαιότητα πια, ότι από τη μια κάνετε ό,τι μπορείτε για να μας παρουσιάσετε φανταστικά διλήμματα (του τύπου πώς θα πορευτεί η τοπική κοινωνία χωρίς τη συνεργασία με τη δημοτική αρχή) χωρίς να υπάρχει στοιχειώδες έργο ή απορρόφηση κονδυλίων και από την άλλη ο Δήμος Σερβίων-Βελβεντού-Καμβουνίων-Λιβαδερού αποδέχεται και καρπώνεται όλα τα έσοδα που αντιστοιχούν στους πρώην Δήμους και την Κοινότητα. Δηλώστε, λοιπόν, και αποδείξτε εσείς πρώτοι ότι δεν αποδέχεστε τη χρηματοδότηση της Πολιτείας που αφορά στον Δήμο Βελβεντού, επιστρέψτε πίσω τα χρήματα που πήρατε μέχρι σήμερα και τότε θα δείτε «πώς θα πορευτούμε και πώς θα αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα της κοινωνίας». Αλλά δεν τολμάτε να το κάνετε! Εσείς λοιπόν είστε αυτοί (η δημοτική αρχή εννοούμε, για να μην παρεξηγηθούμε) που θέλετε και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο! Και τα χρήματα που αναλογούν σε εμάς, αλλά με μηδαμινό σχεδόν έως ανύπαρκτο έργο, και το Δήμο Βελβεντού στον «ενιαίο Δήμο». Πολύ ευγενικά σας προτείνουμε να επιλέξετε τι θέλετε να κάνετε. Διαφορετικά όχι μόνο θα κρίνεστε και θα κατηγορείστε «για την πλημμελή παρουσία της δημοτικής αρχής στο Βελβεντό» (σχεδόν ανύπαρκτη κατ’ εμάς), αλλά πια θα πρέπει ίσως να προσανατολιστούμε εμείς να ζητήσουμε την παύση της χρηματοδότησης μέσω της δημοτικής σας αρχής για το Δήμο Βελβεντού, από το Υπουργείο Εσωτερικών με ατράνταχτα πια επιχειρήματα.

Και αναρωτιέμαι πραγματικά, είναι δυνατόν, αγαπητέ συμπολίτη κ. Λαζαριώτη Νίκο, να αναμένετε με την «έμμεση αυτή επικοινωνία» «άρση παρεξηγήσεων»; (Αλήθεια γιατί έμμεση επικοινωνία, δηλαδή με επιστολή; Εσείς δεν ήσασταν αυτοί που μεμφόσασταν την Εταιρεία μας για την επιλογή του τρόπου επικοινωνίας με το Δήμο μέσω επιστολών;). Και ποιων ακριβώς παρεξηγήσεων εννοείτε; Δεν πιστεύω ότι αυτά που αναφέρετε στην επιστολή σας τα «βαφτίζετε» παρεξηγήσεις; Μα ακόμα δεν έχετε καταλάβει τίποτα; Είναι δυνατόν να αναμένετε «διαμόρφωση σχέσεων, αν όχι εμπιστοσύνης, τουλάχιστον πολιτισμένης επικοινωνίας»; Μα, μόνο με τα ελάχιστα προβλήματα που παραθέσαμε εισαγωγικά– για να μην χρειαστεί η μισή εφημερίδα για να απαριθμήσουμε τις «ιδιαίτερες ευθύνες» σας – έχετε θέσει τις βάσεις για να επιστρέψουμε στον… Μεσαίωνα. Αλλά και τότε ακόμα οι άνθρωποι, αν το σκεφτούμε καλύτερα, φωταγωγούσαν τουλάχιστον τα κεντρικά σημεία των πόλεων. Για το νερό καλύτερα να μην πούμε τίποτα αυτή τη φορά. Το θέμα εξάλλου το γνωρίζει μέχρι και ο… Υπουργός Εσωτερικών. Και μιλάτε ακόμα και για πολιτισμό! Χρησιμοποιώντας ως και την έκφραση «πολιτισμένη επικοινωνία»! Μάλιστα. Υπονοείτε τίποτε, κ. Λαζαριώτη; Μήπως προτρέχετε στο μακρινό μέλλον, κάνοντας αναγωγή του ενός χρόνου της «υπευθυνότητάς» σας σε ολόκληρη τη θητεία σας; Δηλαδή, ουσιαστικά θέλετε να πείτε ότι θα μας καταντήσετε πρωτόγονους; Ανθρώπους των σπηλαίων, αφού πια δεν θα έχει μείνει τίποτα από τον πολιτισμό μας; Αν έτσι είναι – που δεν το νομίζουμε, βέβαια – δεν πρόκειται να σας το επιτρέψουμε. Πιστεύουμε, όμως, ότι χρησιμοποιήσατε μια έκφραση του συρμού και δεν υπονοήσατε σε καμιά περίπτωση κάτι τέτοιο. Ούτε, βέβαια, φανταζόμαστε ότι θέλατε να υπονοήσετε ότι μέχρι σήμερα  οι σχέσεις μας ήταν «απολίτιστες». Εκτός και αν κρίνετε εξ ιδίοις τα αλλότρια. Εξάλλου ο τίτλος της επιστολής σας, αν δεν κάνουμε λάθος, ήταν «Ξεκάθαρες θέσεις – Ξεκάθαρες σχέσεις». Είμαστε βέβαιοι ότι θα μας το «ξεκαθαρίζατε» το θέμα αν ήταν να γυρίσουμε κάμποσο… πίσω. Μας «ξεκαθαρίσατε» όμως τόσα πολλά πράγματα που για να τα σχολιάσουμε θα χρειαζόταν και η άλλη μισή εφημερίδα! Και αυτό δεν μας το επιτρέπει η… δεοντολογία μας. Θα σταθούμε, λοιπόν, ενδεικτικά σε δυο-τρία σημεία και θα επιφυλαχθούμε για τα υπόλοιπα.

Και για να ξεκινήσουμε κάπως, μα σοβαρά ισχυρίζεστε δημόσια και μάλιστα στους Βελβεντινούς, χωρίς καμιά αιδώ, ότι η «σημερινή δημοτική αρχή και εγώ προσωπικά δεν είχαμε καμιά απολύτως συμμετοχή και με κανένα τρόπο στη διαμόρφωση του χωροταξικού των νέων Δήμων»; Μα, αγαπητέ συμπολίτη κ. Λαζαριώτη Νίκο, μήπως νομίζετε ότι απευθύνεστε, με το συμπάθιο, σε χαμηλής νοητικής στάθμης ανθρώπους; Συγνώμη, αλλά είναι δυνατόν να μας υποτιμάτε τόσο πολύ; Είναι δυνατόν να προσπαθείτε να μας πείσετε ότι δεν είχατε καμία συμμετοχή στον «Καλλικράτη», όταν απλά δεν υπήρχε καν η δημοτική αρχή με τη σημερινή της μορφή; Όταν η σημερινή δημοτική αρχή είναι απόρροια του «Καλλικράτη»; Και προβάλλετε αυτή τη διαμορφωθείσα κατάσταση ως «τρομερό» επιχείρημα; Μα, εσείς οι ίδιοι, ως δημοτική αρχή, είστε η απόλυτη εφαρμογή του «Καλλικράτη». Η προσωποποίηση του «Καλλικράτη». Και η ίδια, η διαφαινόμενη ήδη, παταγώδης αποτυχία αυτής της «Διοικητικής Μεταρρύθμισης», του «Καλλικράτη»! Ενός «ετεροδιοικητικού εκτρώματος» που προέκυψε για αρκετούς λόγους - αλλά τουλάχιστον για δύο έντεχνα συγκαλυμμένους – και τους οποίους έχουμε αναπτύξει επανειλημμένα σε προηγούμενες παρεμβάσεις μας και δεν επιθυμούμε να επανέλθουμε επί του παρόντος. Αλλά μήπως «ξεχνάτε» κάτι; Μήπως σας διαφεύγει η… απόφαση(!!!) με αριθμό 14/2010 του πρώην Δήμου Σερβίων(κατά πλειοψηφία για να μην αδικήσουμε κανέναν): «Περί συνενώσεων Δήμων(Σχέδιο Καλλικράτης)»; Μήπως δεν γνωρίζετε τι περιελάμβανε αυτή η απόφαση; Θα μας επιτρέψετε λοιπόν με την ευκαιρία αυτή να φρεσκάρουμε τη μνήμη «όλων μας». Γιατί, δυστυχώς, όπως έλεγε και ο Βάλτερ Μπένγιαμιν «τίποτε δεν παλιώνει τόσο γρήγορα όσο το πρόσφατο παρελθόν».

Έλεγε, λοιπόν, ανάμεσα σε άλλα αρκετά ενδιαφέροντα, η παραπάνω απόφαση, μετά από εισήγηση του πρώην Δημάρχου Σερβίων, που υιοθέτησε (κατά πλειοψηφία επαναλαμβάνουμε προς… άρση παρεξηγήσεων) το Δημοτικό Συμβούλιο του πρώην Δήμου Σερβίων: «…Συγκεκριμένα, πιστεύω, ότι είναι εφικτό αλλά και εύστοχο να συνενωθούν οι Δήμοι Σερβίων, Βελβεντού, Καμβουνίων, Αιανής, η Κοινότητα Λιβαδερού και τα Δημοτικά Διαμερίσματα Καισαρειάς, Σπάρτου, Κοντοβουνίου, Πύργου-Σταυρωτής, Ανατολής, Αμυγδαλιάς που ανήκουν στο Δήμο Ελίμειας…»(!!!). Ανήκουστο; Πρωτάκουστο; Αν είναι δυνατόν να αποφασίζει Δημοτική αρχή - προσέξτε, να αποφασίζει, ούτε καν να προτείνει, έστω, για να περισώσει τα προσχήματα – την επεκτατική (ακόμα και ιμπεριαλιστική θα μπορούσαν να πουν κάποιοι «φίλοι μας») πολιτική προς τους γείτονές της; Να αποφασίζει, ερήμην τους, την ενσωμάτωσή τους; Την κατάργηση των Δήμων τους; Με ποιο δικαίωμα; Ποιος σας έδωσε αυτό το δικαίωμα; Ναι, ποιος σας έδωσε αυτό το δικαίωμα, αγαπητέ συμπολίτη κ. Λαζαριώτη Νίκο; Ποιος; Γιατί κανένας από σας (εννοούμε την πλειοψηφία του σημερινού Δημοτικού Συμβουλίου και σημερινή Δημοτική Αρχή) δεν βγήκε τότε (αλλά ακόμη και μέχρι σήμερα) να καταδικάσει, να διαμαρτυρηθεί και να απαιτήσει την αναίρεση αυτής της τόσο απροκάλυπτα… ανήθικης και αδιανόητης, τουλάχιστον, απόφασης; Μα κανένας από σας που τόσο πολύ «σέβεστε» τον αγώνα της Βελβεντινής Κοινωνίας; Αλλά πώς να το κάνατε και πώς να το κάνετε; Αφού ανάμεσά σας υπάρχει, σε κορυφαία θέση, και μέλος του προηγούμενου Δ. Σ. του Δήμου Σερβίων που ψήφισε αυτήν την απόφαση!!! Αλλά πώς να το κάνατε και πώς να το κάνετε; Όταν τρεις μόλις μέρες μετά την επίσκεψη της αντιπροσωπείας μας στον τότε Υπουργό Εσωτερικών κ. Ραγκούση, τρέξατε ασθμαίνοντας να ακυρώσετε οποιαδήποτε ενδεχόμενη θετική εξέλιξη για τον αγώνα μας! Για να μη μιλήσουμε και για την τετριμμένη και κοινά αποδεκτή άποψη ότι η κάθε Δημοτική Αρχή αποτελεί συνέχεια της προηγούμενης. Και μετά από όλα αυτά, σοβαρά θέλετε να μας πείσετε ότι «…η σημερινή δημοτική αρχή και εγώ προσωπικά δεν είχαμε καμιά απολύτως συμμετοχή και με κανένα τρόπο στη διαμόρφωση του χωροταξικού των νέων Δήμων…» και «…η σημερινή δημοτική αρχή δεν έχει καμιά ευθύνη»;

Εξάλλου, το μέτρο της ποιότητας οποιουδήποτε δημοσίου προσώπου, ως πολίτη, είναι η απόσταση ανάμεσα σ’ αυτό που κάνει και σ’ αυτό που λέει. «Επειδή», όπως έγραψε πρόσφατα μια κοινή μας φίλη, «η αποτελεσματικότερη μορφή ακύρωσης είναι η αυτοακύρωση».

Και μετά τα παραπάνω, θα επιμείνετε ακόμη στην έωλη πια άποψή σας, ότι το «…θέμα του «Καλλικράτη» έχει εξαντληθεί»; Για μας δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ αυτό, όχι μόνο γιατί αγωνιζόμαστε για την ανεξαρτησία και την αυτονομία του Δήμου Βελβεντού, αλλά, απλά γιατί η Τοπική Αυτοδιοίκηση – πόσο μάλλον ένας και μόνο νόμος (που δεν αποδεχόμαστε) – είναι κάτι που βρίσκεται σε καθημερινή αξιολόγηση. Είναι μια δυναμική και ρευστή κατάσταση. Γιατί η ζωή δεν είναι καταστάσεις, είναι μεταβολές καταστάσεων, εξελίξεις. Δεν υπάρχει ούτε ένα μόριο στο σύμπαν που να μένει ακίνητο.

 Η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι κάτι που απαιτεί ευαισθησία, αγάπη, προσήλωση, στράτευση! Αλλά προφανώς μόνο έτσι δεν εννοείτε εσείς την Τοπική Αυτοδιοίκηση, όπως μας το είχατε εξάλλου θέσει και στη συνάντηση που είχε πραγματοποιηθεί στην αρχή της θητείας σας, όταν σας είχαμε ζητήσει να αναλάβουμε εμείς την αποκλειστική φροντίδα και μέριμνα για τον Δήμο μας. Έχουμε ριζικά διαφορετική αντίληψη για την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Γι’ αυτό άλλωστε ψάξαμε στο κείμενό σας και δεν βρήκαμε ούτε μία φορά σε ενάμιση φύλλο εφημερίδας την… Τοπική Αυτοδιοίκηση! Βρήκαμε άλλες εκφράσεις σας που έχουν σχέση με τη λέξη «τοπικό», αλλά ούτε μία φορά (το υπογραμμίζουμε ούτε μία) την… Αυτοδιοίκηση! Και πώς αλλιώς; Πώς να μιλήσετε για Αυτοδιοίκηση στους Βελβεντινούς όταν εμείς εδώ βιώνουμε της οδυνηρές επιπτώσεις της Ετεροδιοίκησης που μας επιβλήθηκε με τον «Καλλικράτη»; Πώς να μιλήσετε για ουσιαστική Αυτοδιοίκηση όταν δεν γνωρίζετε και δεν εννοείτε να κατανοήσετε ότι Δήμος σημαίνει «εκκλησία του Δήμου», δημότες, δημοκρατία; Όταν έχετε στο νου σας όχι την πραγματική δημοκρατία αλλά το είδωλό της. Όταν θεωρείται τη δημοκρατία ως… αρχή της πλειοψηφίας, που μόνο δημοκρατία δεν είναι. Είναι απλά διακυβέρνηση από και για την πλειοψηφία! Όταν σοβαρά λέτε και υποστηρίζετε ότι «Στις εθνικές εκλογές μπορεί να έχουμε συμμετοχή 50% και με 38% το πρώτο κόμμα γίνεται κυβέρνηση χωρίς φυσικά να αμφισβητείται η νομιμότητά της». Ποιος; Εσείς; Όταν σοβαρά λέτε και υποστηρίζετε ότι «Η θεσμική εκπροσώπηση νομιμοποιείται μόνο με την ψήφο των εκλογών ανεξάρτητα από το βαθμό συμμετοχής των πολιτών». Αγαπητέ συμπολίτη κ. Λαζαριώτη Νίκο, έχετε την παραμικρή ιδέα τι έχει συντελεστεί τα τελευταία δύο χρόνια, όχι μόνο στην ελληνική πραγματικότητα αλλά και παγκοσμίως; Δεν έχετε πάρει άραγε χαμπάρι τα χιλιάδες κινήματα αμφισβήτησης αυτής της «δημοκρατίας σας» που πολλαπλασιάζονται καθημερινά; Αυτές πραγματικά είναι οι απόψεις σας; Ας τις κρίνουν οι αναγνώστες. Εμείς, ταπεινά από την πλευρά μας, θα σας προτείναμε να αφιερώσετε λίγο από τον πολύτιμο και δυσεύρετο χρόνο σας και να ανατρέξετε σε συγγράμματα κορυφαίων ερευνητών, στοχαστών, πανεπιστημιακών δασκάλων και συγγραφέων σχετικά με το τι είναι (ή τι θα έπρεπε να είναι) η δημοκρατία και κατ’ επέκταση και η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Ίσως τότε αναθεωρήσετε σε μεγάλο βαθμό τη στάση σας και αντιληφθείτε αυτό που από την πρώτη στιγμή θα έπρεπε: ότι η δημοκρατία είναι μια μορφή διακυβέρνησης που προσπαθεί να κάνει πράξη ένα συγκεκριμένο ιδεώδες – το ιδεώδες της διακυβέρνησης από τον λαό και για τον λαό. Αγαπητέ συμπολίτη κ. Λαζαριώτη Νίκο, η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι το κύτταρο της δημοκρατίας. Το οξυγόνο της. Και αυτό δεν πρόκειται να μας το στερήσετε ποτέ.

Από ολόκληρο το κείμενό σας αναδύεται μια απίστευτη αλαζονεία. Μια υπεροψία και μία αδιανόητη τάση για κυριαρχία, για «κατάκτηση». Προς ποιον; Προς το Βελβεντό και τους πολίτες του Βελβεντού; Για όνομα του Θεού! Μείναμε έκπληκτοι και αποσβολωμένοι όταν αναγνώσαμε το κείμενό σας. Είναι δυνατόν, σκεφτήκαμε, αντιδήμαρχος Δήμου να εκφράζεται κατ’ αυτόν τον προκλητικό τρόπο χωρίς καμιά αιδώ; Είναι δυνατόν να τονίζει με έντονα γράμματα και να υπογραμμίζει: «…Δεν ισχυρίστηκα ποτέ ότι εκπροσωπώ πολιτικά το Βελβεντό, αλλά εξ ορισμού εκπροσωπώ το νέο Δήμο Σερβίων – Βελβεντού στο Βελβεντό»; (!!!) Είναι δυνατόν να δηλώνετε: «…Με αυτούς θα λειτουργήσει η κοινωνία μέχρι τις επόμενες δημοτικές εκλογές. Άλλη νόμιμη και ομαλή λειτουργία δεν υπάρχει. Για να το πω και όσο γίνεται απλά ούτε τα τσίπουρα δε βράζουν χωρίς την έγκριση της δημοτικής αρχής…»(!!!) Θα σας απαντούσαμε με μερικά… γερμανικά αλλά δεν έχουμε όρεξη να μας τρέχετε πάλι στα Αστυνομικά Τμήματα. Σας παραδίδουμε λοιπόν στην κρίση των συμπολιτών μας.

Οι απόψεις σας και οι ισχυρισμοί σας, αγαπητέ συμπολίτη κ. Λαζαριώτη Νίκο, έχουν την ίδια βαρύτητα και αξιοπιστία με αυτούς που κάνατε στα τέλη του Γενάρη του 2011 όταν λέγατε: «Η παραγωγή των συνεταιρισμών στο Βελβεντό τα τελευταία χρόνια, στηρίζεται στην παραγωγή του Πλατανορρεύματος».(!!!) Αν και μετά την έντονη αντίδραση των Συνεταιρισμών - των παραγωγών του Πλατανορρεύματος συμπεριλαμβανομένων – είχατε, ομολογούμε, την ευθιξία να ζητήσετε συγνώμη και να επανορθώσετε.

Και δεν φτάνουν τα παραπάνω μάς… προκαλείτε λέγοντας: «…Αν κάποιος έχει διαφορετική άποψη να την καταθέσει. Αν στο μεταξύ αποφασίσει διαφορετικά η πολιτεία, καλώς να αποφασίσει, μέχρι τότε όμως δεν υπάρχει άλλος δρόμος».(!) Αγαπητέ συμπολίτη κ. Λαζαριώτη Νίκο, αυτοαναγορεύεστε και σε κήρυκα των μονόδρομων; Όχι, αγαπητέ συμπολίτη κ. Λαζαριώτη Νίκο, δεν υπάρχουν μονόδρομοι. Επιλογές υπάρχουν!

Δεν επιθυμούμε να σχολιάσουμε τα λεγόμενά σας. Ας τα κρίνει ο καθένας όπως επιθυμεί. Δεν μπορούμε όμως να μην σας υπενθυμίσουμε ολίγη από την Ιστορία μας. Γιατί όλα έχουν να κάνουν με την ιστορική μνήμη. Αυτό που ήμασταν, αυτό που είμαστε, αυτό που θα γίνουμε: «Οι αρχαίοι Έλληνες ήξεραν πόσο εύκολα η επιτυχία οδηγεί σε υπεροψία, και η υπεροψία σε ύβρη. Από την παράδοση της αρχαίας ποίησης είχαν μάθει απέξω ότι η ύβρη οδηγεί σε τύφλωση, και η τύφλωση σε καταστροφικά λάθη. Η δημοκρατία γεννήθηκε από μια συνετή επίγνωση της ανθρώπινης αφροσύνης, και σχεδιάστηκε έτσι ώστε να μην επιτρέπει στους ηγέτες της να αποκτούν ανεξέλεγκτη εξουσία που θα μπορούσε να οδηγήσει ακόμα και τους σοφότερους ανθρώπους από την ύβρη στη μωρία».

Όσο για τους νεότευκτους «συμμάχους» σας του ανύπαρκτου(στην ουσία) και ανυπόστατου(για μας) «Τοπικού Συμβουλίου», και παρά την πασιφανή και αγωνιώδη προσπάθεια που καταβάλλετε για να τους υποστηρίξετε – ικανοποιώντας προφανώς τα συμφέροντά σας, δηλ. της δημοτικής αρχής - δεν θεωρούμε σκόπιμο να αναφέρουμε τίποτα εδώ παρά μόνο να σας συμβουλεύσουμε – αν μας το επιτρέπετε – να τους προσέχετε. Και ελπίζουμε ότι δεν το εννοούσατε ότι «Για τα Τοπικά Συμβούλια ο νόμος προβλέπει (ανεξάρτητα από το ποσοστό των ψήφων με τις οποίες έχουν εκλεγεί) συγκεκριμένες αρμοδιότητες τις οποίες δεν είναι νομικά, ηθικά και κυρίως πολιτικά παραδεκτό να αγνοεί οποιαδήποτε δημοτική αρχή…». Ναι, έτσι είναι. Μόνο που άλλο είναι να αγνοεί και άλλο να αναγορεύει ως μοναδικό «θεσμικό» συνομιλητή. Γιατί τότε, αγαπητέ συμπολίτη κ. Λαζαριώτη Νίκο, αυτό το επιχείρημά σας σάς κατατάσσει αυτομάτως σε αυτούς που πρεσβεύουν το περίφημο δόγμα: «Ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό». Ενώ για την συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών του Βελβεντού που εκπροσωπούνται από την Εταιρεία μας είναι – κατά τη δική σας γνώμη και ερμηνεία - νομικά, ηθικά και κυρίως πολιτικά παραδεκτό να αγνοεί οποιαδήποτε δημοτική αρχή!

Ζητήσατε ή όχι από την Εταιρεία μας, αγαπητέ συμπολίτη κ. Λαζαριώτη Νίκο, (που είναι ο κατεξοχήν Φορέας-Εκπρόσωπος της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας των πολιτών του Βελβεντού, όπως ο ίδιος έχετε αναγνωρίσει και παραδεχτεί στην προηγούμενη επιστολή σας) να σας υποβάλλει Τεχνικό Δελτίο και Προϋπολογισμό; Ζητήσατε! Τότε γιατί χάνετε την αξιοπιστία σας και αυτοαναιρείστε ισχυριζόμενος ότι «… δε νομιμοποιείται και δεν μπορεί να είναι θεσμικός εκπρόσωπος της κοινωνίας»; Ως τι άραγε - αν όχι για αυτό ακριβώς που είναι – ζητήσατε να καταθέσει Τεχνικό Δελτίο και Προϋπολογισμό; Ως εκπρόσωπο της κοινωνίας βεβαίως! Και μην κάνετε τον κόπο να μας πείτε ότι είναι… αθλητικός ή πολιτιστικός σύλλογος ή καμιά… αδελφότητα!(δεν έχουμε τίποτα με τους παραπάνω, τουναντίον μάλιστα).

Ευτυχώς ή δυστυχώς, ο χώρος της εφημερίδας έχει ήδη εξαντληθεί και έτσι δεν έχουμε τη δυνατότητα να απαντήσουμε και στις υπόλοιπες θέσεις που καταθέτετε στην επιστολή σας. Εξάλλου, σε αυτές που αφορούν τόσο τα «γεγονότα της 28ης Οκτωβρίου» όσο και σε αυτές που αφορούν το φοβερό και τρομερό, πραγματικά, εύρημα, αλλά και προϊόν απύθμενης σκέψης της «…απαλλαγής των καθηκόντων σας από τις επί πλέον αρμοδιότητες για το Βελβεντό (σ.σ. μόνο!) αλλά όχι και από την ευθύνη για τις Τοπικές Κοινότητες Παλαιογρατσάνου, Καταφυγίου, Αγίας Κυριακής και Πολυφύτου…»(!), δηλαδή της έντεχνης (και… πονηρής να υποθέσουμε;) προσπάθειας «διχοτόμησης» ντε φάκτο του Ενιαίου πρώην (αφού έτσι σας αρέσει να λέτε, να μην σας το… χαλάσουμε αυτή τη φορά) Δήμου Βελβεντού που έπεσε στο κενό σας έχουμε απαντήσει δεόντως και δημοσίως στις 4-11-2011. Όπως σας απαντήσαμε και για την προσπάθεια διαστρέβλωσης που εσκεμμένα καταβάλλετε -για μία φορά ακόμη- της ανυπόστατης και αναληθούς «επιθυμίας» μας όπως λέτε: «…να μην «ξαναπατήσετε» στο Βελβεντό…».

Η αλήθεια αγαπητέ συμπολίτη κ. Λαζαριώτη Νίκο, όπως γνωρίζετε πολύ καλά, είναι πιο σημαντική από τα γεγονότα. Γιατί όπως γράφαμε και τότε στην απάντησή μας: «…Σας εγκαλούν, σας διαψεύδουν πανηγυρικά και σας επιστρέφουν τις «κατηγορίες» εναντίον των Βελβεντινών οι ίδιοι οι δημοτικοί σύμβουλοι. Τι άλλο άραγε να προσθέσουμε εμείς;…».

Χαιρόμαστε, βεβαίως, που επιλέγετε να κλείσετε την επιστολή σας με μια «δήλωση καλής γειτονίας» υιοθετώντας και συμφωνώντας με το πνεύμα που και μεις είχαμε κλείσει την απάντησή μας στις 4-11-2011 αλλά από την άλλη αποδοκιμάζουμε έντονα και απορρίπτουμε το «επόμενο βήμα» όπως το αντιλαμβάνεστε εσείς και μόνο.

Και όπως αναφέραμε και στην προηγούμενη προς εσάς απάντησή μας, της 4ης Νοέμβρη 2011, σταματήστε(όχι βέβαια όλοι), επιτέλους, να αναζητάτε συνεχώς, με κάθε ευκαιρία, το προσωπικό σας συμφέρον. Και ας υποχωρήσει, καιρός είναι, λίγο το εγώ σας και το μικροπαραταξιακό σας συμφέρον, χάριν του κοινωνικού συνόλου, της κοινωνικής γαλήνης και του γενικότερου συμφέροντος των κοινωνιών μας. Για ποιον τελικά λόγο έπρεπε να προσπαθήσετε να «δυναμιτίσετε» στο Βελβεντό το εορταστικό κλίμα της Εθνικής μας Επετείου;

Περνάμε δύσκολα, έτσι κι αλλιώς ως έθνος, ας μη φαγωθούμε και μεταξύ μας! Ας πολεμήσουμε μαζί αυτή την πολύπλευρη κρίση που δηλητηριάζει και καταστρέφει τις ζωές μας. Και ας επιδιώξουμε να επιβιώσουμε μαζί. Δημοκρατικά με ισονομία και ισοπολιτεία. Χρειαζόμαστε και οι δύο πλευρές λύση στο πρόβλημα, πολιτική λύση, όχι διάλυση του κοινωνικού ιστού των πόλεών μας και πόλωση χωρίς νόημα! Χωρισμένοι θα χαθούμε. Ας  μάθουμε να κουβεντιάζουμε, όπως λέει και ο ποιητής, ήσυχα, ήρεμα και απλά! Γι’ αυτό και σας καλούμε να πάρετε επιτέλους μια καθαρή απόφαση ως Δημοτικό Συμβούλιο, για τον αγώνα ημών των Βελβεντινών, αυτής της γειτονικής και προπάντων φιλικής κοινωνίας, όπως σας το ζητάνε – προς τιμήν τους - πλέον ανοιχτά και μέλη του Δημοτικού σας Συμβουλίου. Με αίσθημα ευθύνης, σεβασμού και αλληλεγγύης. Αμήν!

Νο Hard Feelings

Τσιουκαρδάνης Νικόλαος

Πολίτης και δημότης Βελβεντού